Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik Protokolant Anna Ważbińska po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej C. N. i B. "Ż." Spółki z o.o. w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 7 marca 2012 r. sygn. akt II SA/Ke 45/12 w sprawie ze skargi C. N. i B. "Ż." Spółki z o.o. w Ł. na uchwałę Rady Powiatu w O. Ś. z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 7 marca 2012 r., sygn. akt II SA/Ke 45/12, oddalił skargę C. Sp. z o.o. w [...] na uchwałę Rady Powiatu w O. z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...], w przedmiocie trybu udzielania i rozliczania dotacji dla szkół i placówek oświatowych.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
W dniu [...] czerwca 2011 r. Rada Powiatu w O. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie trybu udzielania i rozliczania dotacji dla szkół i placówek oświatowych prowadzonych na terenie Powiatu O. przez inne niż Powiat O. osoby prawne i osoby fizyczne, a także trybu i zakresu kontroli prawidłowości ich wykorzystania.
Z kolei w dniu [...] lipca 2011 r. Rada Powiatu w O. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zmiany uchwały nr [...] w sprawie trybu udzielania i rozliczania dotacji dla szkół i placówek oświatowych prowadzonych na terenie Powiatu O. przez inne niż Powiat O. osoby prawne i osoby fizyczne, a także trybu i zakresu kontroli prawidłowości ich wykorzystania.
Pismem z dnia [...] października 2011 r. C. sp. z o.o. w [...] wezwała Radę Powiatu w O. do usunięcia naruszenia prawa dokonanego w postanowieniach regulaminu, będącego załącznikiem do uchwały z dnia [...] lipca 2011 r. Na powyższe wezwanie Rada Powiatu w O. do dnia 24 listopada 2011 r. nie udzieliła odpowiedzi.
Zarządzeniem przewodniczącego z dnia 24 stycznia 2012 r., objęta jednym pismem skarga C. Sp. z o.o. w [...] na uchwałę Rady Powiatu w O. nr [...] z dnia [...] lipca 2011 r. w sprawie zmiany uchwały nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. została wyłączona do rozpoznania w osobnej sprawie.
WSA oddalił skargę na uchwałę z dnia [...] lipca 2011 r.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia przez § 5 regulaminu art. 252 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157 poz. 1240 ze zm.; dalej u.f.p.), Sąd stwierdził, że § 5 regulaminu stanowi powtórzenie treść przepisu art. 252 ust. 1 i 6 ustawy, co może stanowić naruszenie § 137 w związku z § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. Nr 100, poz.908) z których treści wynika, że w uchwale nie powtarza się przepisów ustaw, ratyfikowanych umów międzynarodowych i rozporządzeń. Niemniej jednak w orzecznictwie sądowoadministracyjnym panuje pogląd, iż jeżeli przytoczenie w akcie prawa miejscowego in extenso zapisów aktów prawnych wyższego rzędu z powołaniem się na konkretny przepis tegoż aktu, czyniłoby akt prawa miejscowego w pełni czytelny i zrozumiały, to przepis taki można byłoby uznać za dopuszczalny, który to podgląd Sąd I instancji podzielił i dlatego uznał, że przytoczenie w kwestionowanym regulaminie określonych przepisów ustawowych, nie czyni je nieważnymi, zwłaszcza, że uchwały stanowione przez organy samorządowe muszą zawierać sformułowania jasne, wyczerpujące, uniemożliwiające stosowanie niedopuszczalnego, sprzecznego z prawem luzu interpretacyjnego.
Sąd nie podzielił zarzutu naruszenia przez 5 regulaminu zasady pewności prawa poprzez brak doprecyzowania, że okoliczności, o których mowa w przywołanym paragrafie, tj. dotacje, zostały wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem lub zostały pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości, powinny być stwierdzone aktem administracyjnym podlegającym kontroli instancyjnej, a zatem że decyzja o zwrocie dotacji, powinna zostać wydana dopiero po uprawomocnieniu się (ustatecznieniu) aktu (decyzji) stwierdzającego istnienie ww. okoliczności. WSA podniósł, że zwrot kwot dotacji następuje w drodze decyzji, a przesłanką wydania takiej decyzji jest stwierdzenie, że dotacja została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem lub została pobrana nienależnie lub w nadmiernej wysokości. Zatem skoro decyzja o zwrocie musi zawierać ustalenie wystąpienia ww. okoliczności, to nie ma potrzeby, żeby regulować osobno kwestię przesądzenia, czy dana dotacja została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem lub została pobrana nienależnie lub w nadmiernej wysokości.