Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik (spr.) Protokolant Anna Ważbińska po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 27 marca 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 36/12 w sprawie ze skargi H. M. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na rzecz H. M. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. (dalej: WSA w W. lub Sąd I instancji) wyrokiem z dnia 27 marca 2012 r., sygn. akt V SA/Wa 36/12 po rozpoznaniu sprawy ze skargi H. M. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] października 2011 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji i stwierdził, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu.
I
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.
Wnioskiem z dnia [...] maja 2009 r. H. M. wystąpił do Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w I. o przyznanie płatności bezpośrednich na 2009 r. do działek rolnych położonych na [...] działkach ewidencyjnych na obszarze województwa [...].
Decyzją z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w I. przyznał wnioskodawcy płatności bezpośrednie na 2009 r. w łącznej wysokości 161.252,08 zł, w tym: jednolitą płatność obszarową 108.346,70 zł, uzupełniającą płatność obszarową do powierzchni grupy upraw podstawowych - 6.191,88 zł i uzupełniającą płatność obszarową do powierzchni roślin przeznaczonych na paszę, uprawianych na trwałych użytkach zielonych - 46.713,50 zł. Decyzja ta stała się ostateczna.
Decyzją z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR w T. na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267), dalej: "k.p.a.", stwierdził z urzędu nieważność decyzji z dnia [...] listopada 2009 r. jako wydanej z rażącym naruszeniem art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 1164 ze zm.), dalej: "ustawa o płatnościach". Naruszenie to polegało na przyznaniu wnioskodawcy płatności bezpośrednich na 2009 r. bez uwzględnienia wartości maksymalnego kwalifikowanego obszaru (PEG) wyznaczonego na działkach ewidencyjnych o numerach: [...].
Decyzją z dnia [...] października 2011 r. Prezes ARiMR po rozpatrzeniu odwołania, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji stwierdzając, że decyzja z dnia [...] listopada 2009 r. rażąco narusza przepisy prawa procesowego: art. 3 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o płatnościach w zw. z art. 7 i 77 § 1 k.p.a., gdyż przyznając płatności do powierzchni działek o numerach ewidencyjnych: [...] Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w I. nie ustalił powierzchni kwalifikowanej do płatności na tych działkach zgodnie z wartością maksymalnego kwalifikowalnego obszaru wyznaczonego w systemie identyfikacji działek rolnych. Wyżej wymienione działki to w istocie teren zalewowy, który nie kwalifikuje się do płatności. Z tego powodu stwierdzenie nieważność decyzji z dnia [...] listopada 2009 r. w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. było zasadne i prawidłowe.
W skardze do WSA w W. H. M. wniósł o uchylenie obu decyzji wydanych w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji. Argumentował, że zadeklarowane we wniosku pomocowym działki wykorzystywał na cele rolnicze, a sam fakt wystąpienia na nich wody nie wyklucza tych działek z użytkowania rolniczego, więc nie wyklucza ich także z płatności.