Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Stanisław Gronowski (spr.) Sędzia del. WSA Wojciech Kręcisz Protokolant Bogusław Piszko po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 11 sierpnia 2010 r. sygn. akt III SA/Łd 234/10 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnienia diagnosty do wykonywania badań technicznych pojazdów oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 11 sierpnia 2010 r., sygn. akt III SA/Łd 234/10, wydanym w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] lutego 2010 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do wykonywania badań technicznych pojazdów, oddalono skargę.
Sąd pierwszej instancji ustalił następujący stan faktyczny sprawy:
Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.- Prawo o ruchu drogowym (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), Starosta P. cofnął J. W., zwanemu dalej "skarżącym", uprawnienie diagnosty nr [...] do wykonywania badań technicznych pojazdów, wydane w dniu [...] sierpnia 2000 r. W myśl tego przepisu starosta cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 83 ust. 6 , stwierdzono wydanie przez diagnostę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami.
Jak ustalono w postępowaniu administracyjnym, prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w P. II Wydział Karny z dnia [...] stycznia 2009 r. sygn. akt [...] w związku z popełnieniem przez skarżącego przestępstwa z art. 228 § 3 kk w zw. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzono skarżącemu karę pozbawienia wolności, warunkowo ją zawieszając. Podstawę faktyczną skazującego wyroku karnego stanowiło ustalenie poświadczenia przez skarżącego nieprawdy w dowodach rejestracyjnych pojazdów, bez przeprowadzenia badań technicznych.
Rozpoznając odwołanie skarżącego, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją z dnia [...] lutego 2010 r., nr [...] utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Według organu odwoławczego dokonywanie przez skarżącego w dowodach rejestracyjnych wpisów bez przeprowadzenia badań technicznych stanowiło przejaw dopuszczenia się czynu, o którym mowa w art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Decyzja wydana w trybie tego przepisu ma charakter decyzji związanej. Organ powołał się na stanowisko zajęte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 października 2008 r., sygn. akt I OSK 1450/07, w świetle którego, "skoro więc brzmienie art. 84 ust. 3 upoważnia organ do cofnięcia uprawnień na podstawie li tylko własnych ustaleń kontrolnych, to tym bardziej logiczne jest, iż skutek taki musi wywoływać stwierdzający dopuszczenie się czynu zabronionego prawomocny wyrok sądu". Za bez znaczenia dla wyniku sprawy organ uznał wyjaśnienia skarżącego, który usprawiedliwiał swoje zachowanie poleceniami pracodawcy, nie uzyskiwaniem z tego tytułu korzyści majątkowych, znajomością stanów technicznych niektórych pojazdów, a także brakiem orzeczenia względem niego przez sąd karny zakazu wykonywania zawodu.
W następstwie skargi skarżącego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł., jak to wskazano na wstępie, skargę tę oddalił.
Celem przepisu art. 84 ust. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym, jak wskazał Sąd pierwszej instancji, jest odsunięcie od czynności diagnostycznych nierzetelnych diagnostów, gdyż ich działalność stanowi zagrożenia dla wszystkich uczestników ruchu drogowego.