Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu opłaty za przechowywanie broni w depozycie
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędziowie NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia del. WSA Andrzej Skoczylas (spr.) Protokolant Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 2 września 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 marca 2014 r. sygn. akt V SA/Wa 562/13 w sprawie ze skargi J. A. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] października [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu opłaty za przechowywanie broni w depozycie oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z 25 marca 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 562/13 (dalej wyrok z 25 marca 2014 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej WSA albo Sąd I instancji) w pkt [...] uchylił decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych (dalej zwanego Ministrem) z [...] października [...] r., nr [...] (dalej decyzja z [...] października 2012 r.) zapadłą w przedmiocie umorzenia należności z tytułu opłat za przechowywanie broni w depozycie Komendy Stołecznej Policji (dalej KSP), zasądzając w 2 pkt wyroku od Ministra na rzecz J. A. (zwanego dalej skarżącym) kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Pismem z 31 sierpnia 2004 r. skarżący zwrócił się do Komendanta Stołecznego Policji z prośbą o przyjęcie do depozytu broni palnej gazowej z powodu utraty ważności pozwolenia. W tym dniu broń została przyjęta do depozytu, a skarżący podpisał oświadczenie, że został poinformowany o konieczności ponoszenia opłat. W dniu 22 grudnia 2010 r. skarżący złożył oświadczenie o przekazaniu nieodpłatnie do złomowania KSP pistoletu gazowego.

Wnioskiem z 11 lipca 2011 r. strona zwróciła się do Ministra o umorzenie należności z tytułu opłat za przechowywanie broni w depozycie w wysokości [...] zł. W uzasadnieniu wskazała, że nie jest w stanie uiścić tej opłaty bez uszczerbku dla siebie i swojej rodziny z powodu trudnej sytuacji finansowej.

Decyzją z [...] maja 2012 r., nr [...] (dalej decyzja z [...] maja 2012 r.) Minister, działając na podstawie art. 57 pkt 1, art. 60 pkt 7, art. 61 ust. 1 pkt 1, art. 64 ust. 1 i art. 67 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. 2009 r., nr 157, poz. 1240 ze zm., dalej u.f.p.) w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy z 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (t.j. Dz.U. 2004 r., nr 52, poz. 525 ze zm., dalej u.b.i.a.) oraz art. 104, art. 107 i art. 268a ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej k.p.a.), odmówił umorzenia należności pieniężnej we wnioskowanej wysokości. Organ wskazał m.in., że skarżący ma możliwości spłaty zobowiązania bez zagrożenia egzystencji jego i rodziny oraz możliwe jest prowadzenie egzekucji ze stałego źródła jego dochodu. Organ podniósł, że strona oparła swój wniosek na przekonaniu o trudnej sytuacji finansowej, jednakże nie wykazała nadzwyczajnych lub losowych okoliczności, które potwierdzałyby jej trudną sytuację finansową i obniżenie zdolności płatniczych. Nadto w toku postępowania w I instancji strona nie przedstawiła dokumentów we wskazanym przez organ zakresie, stąd organ miał ograniczone możliwości ustalenia faktycznych kosztów jej utrzymania. Podawane przez stronę wydatki w łącznej kwocie [...] zł z tytułu opłat za telefon i telewizję kablową nie stanowią kosztów utrzymania koniecznego.

Pismem z [...] czerwca 2012 r., uzupełnionym pismami z [...] czerwca i [...] sierpnia 2012 r., skarżący złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, zarzucając zaskarżonej decyzji pomylenie dochodu z przychodem oraz wyjaśniając, że wraz z żoną żyje poniżej minimum socjalnego.

Strona 1/8