Skarga kasacyjna na decyzję SKO we Wrocławiu w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia del. WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Protokolant asystent sędziego Marta Koźlik po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Wr 792/14 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] sierpnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu na rzecz M. S. 530 (pięćset trzydzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M. S. (dalej także jako: strona, skarżacy kasacyjnie) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych powyżej 18 % zawartości alkoholu przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r., wydaną z upoważnienia Prezydenta Wrocławia, Zastępca Dyrektora Wydziału Zdrowia i Spraw Społecznych cofnął M. S. zezwolenie o numerze [...] z dnia [...] lipca 2012 r. na sprzedaż napojów alkoholowych powyżej 18 % zawartości alkoholu przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w placówce handlowej: sklep spożywczy ul. [...] róg [...] we W.

Jak wynika z ustaleń przyjętych przez Sąd pierwszej instancji za podstawę orzekania, cofnięcie zezwolenia nastąpiło na podstawie art. 18 ust. 10 pkt 5 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r., poz. 1356 ze zm., zwanej dalej ustawą), z uwagi na stwierdzenie przez organ przedstawienia fałszywych danych w oświadczeniu rocznym skarżącego o wartości sprzedaży napojów alkoholowych powyżej 18 % zawartości alkoholu za 2012 r., o którym mowa w art. 111 ust. 4 ustawy.

Organ podał, iż wynik przeprowadzonej u skarżącego kontroli wykazał, że wartość sprzedaży napojów alkoholowych powyżej 18 % zawartości alkoholu w wskazanym sklepie wyniosła 62 281,99 zł, natomiast w oświadczeniu rocznym z dnia 31 stycznia 2013 r. skarżący wskazał, iż wartość sprzedaży wymienionej kategorii napojów, wyniosła w 2012 r. 79 863,80 zł.

W odwołaniu skarżący podniósł, że uzasadnienie zaskarżonej decyzji jest niespójne z rozstrzygnięciem. Niespójność ta polega na tym, że w sporządzonym uzasadnieniu organ pierwszej instancji, wpierw powołuje się na wartość sprzedaży napojów alkoholowych w sklepie przy ul. [...] róg [...] we W. za 2013 r., gdy tymczasem dalsza część uzasadnienia odnosi się do wartości sprzedaży uzyskanej w 2012 roku.

W toku prowadzonego postępowania skarżący wskazywał, że różnica pomiędzy danymi podanymi w rocznym oświadczeniu o wartości sprzedaży napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży w roku poprzednim, a obliczeniami dokonanymi przez organ pierwszej instancji, wynikła m.in. z tego, że dla własnych obliczeń przyjął inną od organu metodę kalkulacji. Zastosował bowiem dostępną mu, jako prowadzącemu rachunkowość w formie księgi przychodów i rozchodów, metodę proporcji. Z tych względów nie można uznać, aby popełnił fałszerstwo, gdyż nie miał intencji oszukańczych. Co więcej, z porównania wartości sprzedaży takich artykułów jak "wino" i "wódka", podanych przez niego i ustalonych przez organ pierwszej instancji, wynika, iż wskazał on wartości wyższe. Skoro działał na swoją niekorzyść, to nie można uznać, aby popełnił fałszerstwo. Podniósł również, że organ pierwszej instancji nie uwzględnił takich okoliczności jak: dokonywane przesunięcia towaru pomiędzy różnymi prowadzonymi przez niego sklepami, stosowanie upustów cenowych oraz okresów promocyjnych przez sprzedawców hurtowych, niepoprawne fakturowanie towarów przez sprzedawców hurtowych, czy też uwzględnienie faktur pochodzących od sprzedawców hurtowych wystawionych na produkty inne niż napoje alkoholowe.

Strona 1/11