Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal (spr.) Sędziowie NSA Anna Robotowska Małgorzata Rysz Protokolant Agata Próchniewska po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Toruniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 11 września 2013 r. sygn. akt II SA/Bd 549/13 w sprawie ze skargi G. z o.o. w N. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Toruniu z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie sprostowania omyłki pisarskiej w decyzji w sprawie cofnięcia zezwolenia na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 września 2013 r. sygn. akt II SA/Bd 549/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, po rozpoznaniu skargi G. z o.o. z siedzibą w N. uchylił postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Toruniu z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] oraz poprzedzające je postanowienie tego organu z dnia [...] października 2012 r. nr [...], a także stwierdził, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy.
Decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w Toruniu cofnął Spółce G. Sp. z o.o. w N. zezwolenie udzielone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy decyzją z dnia [...] listopada 2007 r. numer [...] w części dotyczącej miejsca urządzania gier na automatach o niskich wygranych wskazanego w pkt II, pod numerem porządkowym 10 zezwolenia, tj. "Sklep M."
Postanowieniem z dnia 25 października 2012 r. Dyrektor Izby Celnej, działając na podstawie art. 215 § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749, dalej również jako O.p.), sprostował z urzędu oczywistą omyłkę w decyzji nr [...] z dnia [...] października 2012 r. w następujący sposób:
"w zakresie nazwy miejsca urządzania gier na automatach o niskich wygranych wymienionego w sentencji na stronie pierwszej decyzji: jest: Sklep M., winno być: "Sklep S. ".
W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że w decyzji z dnia [...] października 2012 r. błędnie wskazano nazwę miejsca urządzania gier, co wymagało sprostowania w trybie określonym w art. 215 § 1 O.p. jako "inna oczywista omyłka". Na oczywistość omyłki wskazuje jednoznacznie zarówno treść sentencji decyzji, uzasadnienia decyzji, a także całokształt akt postępowania. Organ wskazał ponadto, że decyzja z dnia [...] października 2012 r. rozstrzyga o cofnięciu, udzielonego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy decyzją z dnia [...] listopada 2007 r., zezwolenia w części dotyczącej miejsca urządzania gier na automatach o niskich wygranych wskazanego w pkt II, pod numerem porządkowym 10 zezwolenia, gdzie wymieniony jest punkt o nazwie "Sklep S. ". Z treści uzasadnienia jednoznacznie wynika, iż organ rozstrzygał w kwestii powyższego punktu gier o niskich wygranych przywołując dwukrotnie właściwą nazwę tego punktu gier.
Na skutek zażalenia Spółki na opisane postanowienie Dyrektor Izby Celnej w Toruniu postanowieniem z dnia [...] marca 2013 r. utrzymał w mocy swoje wcześniejsze rozstrzygnięcie.
Na to postanowienie G. Sp. z o.o. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej w Toruniu wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując swoje stanowisko.
Wspomnianym na wstępie wyrokiem WSA w Bydgoszczy uwzględnił skargę Spółki. Uzasadniając orzeczenie Sąd I instancji wskazał, że art. 215 § 1 O.p. przewiduje możliwość sprostowania błędów rachunkowych oraz oczywistych omyłek w wydanej decyzji. Przepis ten odnosi się do takich wad decyzji, które charakteryzują się cechą oczywistości. W doktrynie i orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że oczywistą omyłką mogą być w szczególności różnego rodzaju drobne błędy pisarskie, przeoczenia, czy zły dobór słów. Oczywistość omyłki wynikać powinna bądź z natury samego błędu, bądź z porównania rozstrzygnięcia z uzasadnieniem, z treścią wniosku czy też innymi okolicznościami. Sąd I instancji podkreślił, że sprostowanie omyłki nie może prowadzić do zmiany merytorycznej orzeczenia, czy ponownego rozstrzygnięcia sprawy w sposób odmienny od pierwotnego.