Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Magdalena Bosakirska (spr.) Sędzia del. WSA Wojciech Kręcisz Protokolant Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 24 stycznia 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 1575/10 w sprawie ze skargi T. Spółki z o.o. w W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na wytwarzanie i obrót wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych na rzecz T. Spółki z o.o. w W. 890 (osiemset dziewięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 24 stycznia 2011 r., sygn. akt VI SA/Wa 1575/10, oddalił skargę T. sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2010 r., nr [...], w przedmiocie cofnięcia koncesji na wytwarzanie i obrót wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz obrotu technologią w tym zakresie.
I
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd pierwszej instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r., zmienioną decyzją z dnia [...] października 2006 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji udzielił T. sp. z o.o. z siedzibą w W., zwanej dalej spółką, koncesji nr [...], na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz obrotu technologią w tym zakresie.
W czerwcu 2009 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przeprowadził w spółce kontrolę. W zespole kontrolnym uczestniczyli funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (dalej określana jako ABW). Kontrola stwierdziła nieprawidłowości w prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej, a w szczególności sprzedaż w ogólnodostępnej sieci [...] szyfrujących telefonów komórkowych [...].
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w grudniu 2009 r. wszczął postępowanie w sprawie cofnięcia spółce koncesji.
W toku postępowania działając na podstawie art. 106 § 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) dalej powoływanej jako "k.p.a." i art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 67, poz. 679 ze zm.) dalej powoływanej jako "ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r." organ zwrócił się o opinię w sprawie cofnięcia koncesji do Ministra Gospodarki, Komendanta Stołecznego Policji, Ministra Obrony Narodowej oraz Szefa ABW.
W odpowiedzi organ otrzymał następujące postanowienia:
1/ postanowienie Ministra Gospodarki, nr [...] z dnia [...] grudnia 2009 r. negatywnie opiniujące cofnięcie koncesji spółce T.;
2/ postanowienie Komendanta Stołecznego Policji, nr [...] z dnia [...] grudnia 2009 r. negatywnie opiniujące cofnięcie koncesji spółce T.;
3/ postanowienie Ministra Obrony Narodowej, nr [...] z dnia [...] lutego 2010 r. negatywnie opiniujące cofnięcie koncesji spółce T.;
4/ postanowienie Szefa ABW, nr [...] z dnia [...] lutego 2010 r. pozytywnie opiniujące cofnięcie koncesji spółce T. Postanowienie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem Szefa ABW, nr [...], z dnia [...] marca 2010 r.
W toku postępowania spółka wyjaśniła, że żadne z wytwarzanych przez nią urządzeń kryptograficznych nie powinno podlegać koncesjonowaniu, ze względu na ich zaprojektowanie dla celów innych niż policyjne lub wojskowe. Spółka wskazała, że art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. definiując pojęcie wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stwierdza, iż są to wyroby zaprojektowane dla celów wojskowych oraz technologie związane z ich produkcją lub używaniem. Rozszerzająca interpretacja wskazanego przepisu poprzez rozciągnięcie pojęcia wyrobów i technologii, podlegających koncesjonowaniu, na wszelkie wyroby i technologie wymienione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie rodzajów broni i amunicji oraz wykazu wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, na których wytwarzanie lub obrót jest wymagana koncesja (Dz. U. Nr 145, poz. 1625 ze zm.) dalej powoływanego jako "rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2001 r." pozostaje w sprzeczności z konstytucyjną zasadą wolności gospodarczej.