Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak Protokolant Anna Ważbińska-Dudzińska po rozpoznaniu w dniu 8 września 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 1 kwietnia 2014 r. sygn. akt V SA/Wa 1706/13 w sprawie ze skargi N. Sz. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie częściowego umorzenia i rozłożenia na raty kary pieniężnej z tytułu przemieszczania odpadów 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; 3. zasądza od N. Sz. na rzecz Głównego Inspektora Ochrony Środowiska 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uchylił objęte skargą N. Sz. postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2013 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie częściowego umorzenia i rozłożenia na raty kary pieniężnej z tytułu przemieszczania odpadów oraz utrzymanego nim w mocy postanowienia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] lutego 2013 r. Orzekł również o kosztach postępowania.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym:
Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r., utrzymaną następnie w mocy decyzją Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] października 2012 r., nałożył na skarżącego administracyjną karę pieniężną w wysokości 50.000 zł, jako odbiorcę odpadów przywiezionych nielegalnie bez dokonania zgłoszenia.
Wnioskiem z dnia 29 stycznia 2013 r. skarżący wystąpił o częściowe umorzenie i rozłożenie na raty płatności nałożonej na niego kary.
Postanowieniem z dnia [...] lutego 2013 r. Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie częściowego umorzenia i rozłożenia na raty kary z uwagi na brak podstawy prawnej, która uprawniałaby organ do uwzględnienia wniosku skarżącego.
Objętym skargą postanowieniem Główny Inspektor Ochrony Środowiska utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji stwierdzając, że ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. Nr 124, poz. 859 ze zm.), nie odnosiła się w żaden sposób do kwestii odraczania lub rozkładania na raty zapłaty kary pieniężnej, nałożonej przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska w związku z międzynarodowym przemieszczaniem odpadów. Organ odwoławczy wskazując na art. 402 ust. 8a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz.150 ze zm.), a także regulacje zawarte w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), dotyczące wpływów z tytułu kar i ich charakteru oraz art. 60 tej ustawy, uznał że do kar pieniężnych nakładanych w trybie przepisów ustawy o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów, nie miały zastosowania przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2012 poz. 749).
Uchylając postanowienia Głównego Inspektor Ochrony Środowiska i Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektor Ochrony Środowiska, Sąd I instancji zgodziła się z organem odwoławczym, że wobec treści art. 35 ust. 1 - 4 ustawy o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów, nie zawiera ona jakichkolwiek przepisów regulujących tryb rozłożenia na raty i odroczenia spłaty kary pieniężnej. Nie ma w niej również odesłania do stosowania przepisów innych ustaw w tym zakresie.
W ocenie Sądu I instancji nie oznaczało to, że w przypadku międzynarodowego przemieszczania odpadów nie można umorzyć w części lub rozłożyć spłaty nałożonej administracyjnej kary pieniężnej na raty. Przywołując treść przepisów art. 402 ust. 1, art. 401 ust. 1 i ust. 7 pkt 12 i art. 400 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j.: Dz. U. z 2008 r., Nr 25, poz. 150, ze zm.) w związku z art. 9 pkt 14 ustawy o finansach publicznych, wskazał, że kary pieniężne wymierzane na podstawie art. 32 ustawy o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów stanowią przychody Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, który jest państwową osobą prawną. Wpływy z tytułu kar przekazywane są na rachunek bankowy Narodowego Funduszu, jako dochody budżetu państwa, przez wojewódzki inspektorat ochrony środowiska, prowadzący wyodrębniony rachunek bankowy w celu gromadzenia i redystrybucji wpływów, uprzednio pomniejszając je o 20%.