Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Finansów w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zmiany w części zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia NSA Hanna Kamińska (spr.) Sędzia del. WSA Lidia Ciechomska- Florek Protokolant asystent sędziego Milena Budna po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej F. spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 24 kwietnia 2013 r.; sygn. akt VI SA/Wa 147/13 w sprawie ze skargi F. spółki z o.o. w W. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] listopada 2012 r.; nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zmiany w części zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.; 2. zasądza od Ministra Finansów na rzecz F. spółki z o.o. w W. kwotę 320 (trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Egzekucyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2013 r. oddalił skargę "F." Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego.

Z uzasadnienia Sądu I instancji wynika, ze za podstawę rozstrzygnięcia przyjął on następujące ustalenia.

Minister Finansów decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. odmówił skarżącej zmiany decyzji Ministra Finansów z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] z późn. zm., na mocy której skarżąca uzyskała zezwolenie na prowadzenie salonu gier na automatach w D., w części dotyczącej zabezpieczenia finansowego.

Na skutek odwołania się od powyższej decyzji, Minister Finansów, w związku z decyzją Ministra Finansów z dnia [...] października 2012 r. nr [...], którą cofnął on zezwolenie z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] na prowadzenie działalności w salonie gier na automatach w D., przy ul. M., z uwagi na niewykonywanie działalności przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, uznał, że postępowanie odwoławcze jest bezprzedmiotowe i umorzył postępowanie w tej sprawie.

Od powyższej decyzji skarżąca złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., w której wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i wniosła zasądzenie od organu na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżonej decyzji zarzuciła m.in. wadliwe przyjęcie, że nieostateczna decyzja cofająca zezwolenie na prowadzenie działalności w salonie gier na automatach, jest wykonalna i eliminuje z obrotu prawnego zezwolenie na prowadzenie działalności.

W odpowiedzi na skargę organ drugiej instancji wnosząc o jej oddalenie, podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uznał, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Sąd wskazał, że wydając, a następnie doręczając stronie decyzję w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach w D., organ w myśl art. 212 Ordynacji wyborczej został nią związany. Z tą chwilą weszła ona do obrotu prawnego otwierając stronie możliwość złożenia w określonym terminie wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy. Wydając decyzję o cofnięciu zezwolenia Minister Finansów zakończył postępowanie w pierwszej instancji (art. 207 § 2 Ordynacji podatkowej). W tym sensie przestała istnieć sprawa administracyjna, która miała być rozstrzygnięta w postępowaniu zainicjowanym wnioskiem strony. Dlatego też faktu tego organ nie mógł nie uwzględnić rozpoznając wniosek strony o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją odmawiającą dokonanie zmiany decyzji zezwalającej na prowadzenie salonu gier na automatach w D. w części dotyczącej zabezpieczenia finansowego. Z tych względów nie doszło wbrew twierdzeniom strony do naruszenia art. 233 § 1 pkt 3 w związku z art. 208 § 1 i art. 212 Ordynacji podatkowej.

Sąd wskazał, że w chwili wydawania zaskarżonej decyzji, decyzja cofająca zezwolenie była nieostateczna. Natomiast zgodnie z art. 239a Ordynacji podatkowej, decyzja nieostateczna, nakładająca na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji nie podlega wykonaniu, chyba że decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Ponieważ decyzja cofająca zezwolenie nie jest decyzją nakładającą na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji mimo, że jest nieostateczna, podlega wykonaniu.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Egzekucyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów