Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz sędzia del. NSA Piotr Piszczek Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 lutego 2017 r. sygn. akt I SA/Rz 940/16 w sprawie ze skargi A. sp z o.o. z siedzibą w N. na uchwałę Rady Miejskiej w N. z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Rady Miejskiej w N. na rzecz A. sp z o.o. z siedzibą w N. (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 7 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Rz 940/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. w N. na uchwałę Rady Miejskiej w N. z dnia [...] lutego 2015 r. w przedmiocie zatwierdzenia taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków na terenie gminy, w punkcie pierwszym, stwierdził, że zaskarżona uchwała jest niezgodna z prawem, w punkcie drugim, zasądził od Rady Miejskiej w N. na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania sądowego.
Przedstawiając stan sprawy Sad I instancji wskazał, że przedmiotem skargi jest uchwała Rady Miejskiej w N. z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w sprawie zatwierdzenia taryfy określonej przez Przedsiębiorstwo B. Spółka z o.o. w N. (dalej: Przedsiębiorstwo) dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie gminy N., którą wskazany organ jednostki samorządu terytorialnego, na podstawie art. 24 ust. 1, 5, 10 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 139 ze zm.; dalej: ustawa) oraz art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.; dalej: usg), zatwierdził taryfę za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzenie ścieków na terenie gminy N. - przedłożoną przez Przedsiębiorstwo.
A. Spółka z o.o. w N. (dalej: spółka) w dniu 22 kwietnia 2015 r. wezwała Radę Miejską w N. do usunięcia naruszenia prawa, a ta uchwałą z dnia [...] maja 2015 r. uznała to wezwanie za bezzasadne.
Wobec powyższego spółka wniosła do sądu administracyjnego skargę na uchwałę Rady Miejskiej w N. z dnia [...] lutego 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uzasadniając swoje rozstrzygnięcie w sprawie na podstawie art. 94 ust. 2 usg, wskazał, że w zatwierdzonej w zaskarżonej uchwale taryfie wyodrębniono trzy taryfowe grupy odbiorców w przypadku dostawy wody tj.:
- ZW1 - gospodarstwa domowe w budynkach mieszkalnych jedno i wielorodzinnych,
- ZW2 - instytucje użyteczności publicznej, placówki usługowo-handlowe, lokale użytkowe, zakłady przemysłowe zlokalizowane na terenie miasta i gminy N.,
- ZW3 - podmioty gospodarcze przyłączone do sieci wodociągowej na terenie dawnego Z. M. D., w tym na terenie objętym specjalną strefą ekonomiczną E. Podstrefa N.
Wyodrębniono również trzy taryfowe grupy odbiorców w zakresie odbioru ścieków:
- OŚ1 - gospodarstwa domowe w budynkach mieszkalnych jedno i wielorodzinnych,
- OŚ2 - instytucje użyteczności publicznej, placówki usługowo-handlowe, lokale użytkowe, zakłady przemysłowe zlokalizowane na terenie miasta i gminy N.,
- OŚ3 - podmioty gospodarcze przyłączone do sieci wodociągowej na terenie dawnego Z. M. D., w tym na terenie objętym specjalną strefą ekonomiczną E. Podstrefa N.
Sąd I instancji wskazał, że skarżąca - co do zasady - kwestionuje brak uzasadnienia i wyliczeń dla zróżnicowania stawek za dostarczaną wodę i odbierane ścieki dla poszczególnych wyżej wymienionych grup, przy czym wysokość tych stawek jest najwyższa dla kategorii ZW3 i OŚ3. Podnosi sprzeczność pomiędzy tabelami D (Alokacja niezbędnych przychodów według taryfowych grup odbiorców usług w roku obowiązywania nowych taryf) i E (Współczynniki alokacji w roku obowiązywania nowych taryf), które zostały sporządzone przez Przedsiębiorstwo i są to załączniki do rozporządzenia. Sąd dokonując analizy tych tabel, w kontekście zarzutów spółki (karta 10 verte i 11 akt sądowych) podzielił stanowisko skarżącej spółki, że skoro w tabeli E współczynnik A (dla grupy 3) ustalono w wysokości 8,7%, a współczynnik C w wysokości 6,7% i współczynniki te wskazano jako współczynniki alokacji w tabeli D, to obliczenia rachunkowe wskazują, że przy poszczególnych elementach w tabeli D nie uwzględniono wielkości tych współczynników. Jest to - według WSA - szczególnie widoczne w zakresie ustalonego w tabeli E współczynnika C co do marży zysku (dostarczanie wody 36,1%, a odprowadzenie ścieków 31,6%). Nie przedstawiono również kalkulacji obliczenia w tabeli E współczynników B i D. Przyjęcie współczynnika D w zakresie przewidywanych rocznych opłat za korzystanie ze środowiska, usługi odprowadzania ścieków wymaga jednoznacznego uzasadnienia, skoro zrzut ścieków w grupie OŚ3 wynosi 6,7%.