Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik Protokolant Nina Szyller po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lipca 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 724/12 w sprawie ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo M. 1.200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 11 lipca 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2012 r. w przedmiocie kary pieniężnej, uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2011 r.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Dnia [...] maja 2011 roku w miejscowości R. zatrzymano do kontroli pojazd marki M. o nr rej. [...] wraz z przyczepą marki S. o nr rej. [...] poruszający się po drodze należącej do kategorii dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o nacisku pojedynczej osi do 8 ton. Pojazdem tym przewożone było drewno zakupione w Nadleśnictwie M. W wyniku powyższej kontroli wskazano następujące naruszenia dopuszczalnych norm:
- nacisk na podwójnej osi napędowej 20,82 t. - przekroczenie nacisku dopuszczalnego o 6,32 t.
- nacisk na I pojedynczą oś nienapędową przyczepy 9,65 t. - przekroczenie nacisku dopuszczalnego o 1,65 t.
- nacisk na II pojedynczą oś nienapędową przyczepy 9,95 t. - przekroczenie nacisku dopuszczalnego o 1,95 t.
- całkowita masa zespołu pojazdów 48,31 t. - przekroczenie nacisku dopuszczalnego o 8,31 t.
W związku z powyższym, decyzją z dnia 19 września 2011 r. M. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo M. karę pieniężną w wysokości [...] złotych.
Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] maja 2011 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji GITD wskazał, iż z dokumentu WZ nr [...] wynika, że załadowca wydawał towar podając jego ilość w metrach sześciennych. Pojazd po załadunku nie był ważony. Tego typu metoda załadunku nie daje pewności co do masy faktycznie załadowanego towaru, gdyż wszelkie szacunkowe obliczenie masy daje dość duży margines błędu. Przekroczenie zaś dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu skutkowało przekroczeniem dopuszczalnych nacisków na osie pojazdu. Załadowca przyjmując szacunkową metodę obliczenia masy ładunku miał wpływ i godził się na powstanie naruszenia, a to według art. 13g ust.1b pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) przesądza o jego odpowiedzialności jako załadowcy towaru.
Zdaniem organu, klauzula "loco las", na którą powołuje się strona oznacza jedynie, że sprzedający wydaje towar przewoźnikowi podstawionemu przez kupującego, w wyznaczonym miejscu. Nie wyklucza jednak, że sprzedający pełni rolę jednocześnie załadowcy wydawanego przez siebie towaru. Według oceny organu zapis umowy, z którego wynika, że załadunek surowca odbywa się środkami kupującego na jego koszt i ryzyko nie wyłącza regulacji art. 47 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz.U. z 2000 r. nr 50, poz. 601 ze zm.) wobec sprzedającego, gdyż jest on nadal traktowany jako osoba uprawniona przez nadawcę do wykonywania wszelkich czynności związanych z przewozem. Według art. 43 Prawa przewozowego jeżeli umowa lub przepisy szczególne nie stanowią inaczej czynności ładunkowe należą odpowiednio do obowiązków nadawcy lub odbiorcy. Organ uznał, że skoro ustawodawca w przepisie art. 13 g ust. 1 b ustawy o drogach publicznych wprowadził możliwość nałożenia kary pieniężnej za przejazd pojazdu nienormatywnego bez zezwolenia na załadowcę to uznać należy, że jego obowiązki nie kończą się na umożliwieniu przewoźnikowi wjazdu i wyjazdu na teren w celu załadunku towaru i rzeczą załadowcy jest podjęcie działań mających na celu przeciwdziałanie nieprawidłowościom skutkującym naruszeniem powołanego przepisu tj. w tym przypadku załadunkiem towaru w sposób powodujący przekroczenie dopuszczalnych nacisków na osie i dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu.