Skarga kasacyjna na postanowienie Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji o nadaniu uprawnień budowlanych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Kierejczyk (spr.) Sędzia del. WSA Maria Jagielska Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Protokolant Kamil Lissowski po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 22 marca 2007 r. sygn. akt VII SA/Wa 2395/06 w sprawie ze skargi G. P. na postanowienie Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji o nadaniu uprawnień budowlanych 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.; 2. zasądza od G. P. na rzecz Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa 295 (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6017 Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie
Inne orzeczenia z hasłem:
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 marca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., na skutek skargi G. P., uchylił postanowienie Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia [...] października 2006 r. znak [...] oraz poprzedzające je postanowienie Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej D. Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia [...] kwietnia 2006 r. w sprawie wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji o nadaniu uprawnień budowlanych, stwierdzając jednocześnie, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.

Ze stanu faktycznego sprawy ustalonego przez Sąd I instancji wynika, że skarżący wystąpił do Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej D. Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa o wyjaśnienie w trybie art. 113 k.p.a. wątpliwości co do treści decyzji Wojewody D. z dnia [...] grudnia 2002 r. o nadaniu uprawnień budowlanych nr ew. [...] do projektowania bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, poprzez wskazanie, jaki zakres uprawnień przyznaje ta decyzja, a w szczególności, czy obejmuje ona projektowanie architektury budynków i wykonywanie projektów zagospodarowania terenu. Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2006 r. organ I instancji wyjaśnił, że przyznane mu w drodze decyzji Wojewody D. uprawnienia są uprawnieniami bez ograniczeń i stanowią podstawę do projektowania w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, z zastrzeżeniem, że nie upoważniają one do projektowania architektonicznego o kubaturze do 1000 m3. Organ odwoławczy uchylił powyższe postanowienie w całości i wyjaśnił, że przyznane w drodze tej decyzji uprawnienia stanowią podstawę do projektowania bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, nie upoważniają jednak do projektowania architektonicznego obiektów o kubaturze do 1000 m3 i do sporządzania projektów zagospodarowania działki lub terenu. Ponadto dodał, że zgodnie z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U z 1995 r. Nr 8, poz. 38 ze zm.), wyłącznie uprawnienia do projektowania bez ograniczeń w specjalności architektonicznej stanowią podstawę do sporządzania również projektów zagospodarowania działki lub terenu, natomiast uprawnienia w pozostałych specjalnościach do sporządzania takich projektów nie upoważniają.

W skardze na powyższe postanowienie G. P. podniósł, że przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126) nie wprowadzały ograniczeń w zakresie projektowania w specjalności konstrukcyjno-budowlanej i upoważniały do projektowania architektury budynków oraz projektów zagospodarowania działki. Ograniczenia zostały wprowadzone dopiero rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 96, poz. 817), ale nie obejmuje ono wcześniej wydanych uprawnień.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uwzględnił skargę, jednak z innych powodów niż w niej wskazane. Podkreślił, że przedmiotem postanowienia wydanego w trybie art. 113 § 2 k.p.a. może być wyłącznie decyzja wydana w sprawie, a organ nie może dokonywać wyjaśnień poza granicami tej decyzji. W szczególności nie może odpowiadać stronom na pytania stawiane we wniosku o wyjaśnienie decyzji, wychodzące poza jej treści i zakres. Organ administracji nie jest powołany też do interpretacji treści decyzji poprzez dokonywanie wykładni prawa. W związku z tym w rozpatrywanej sprawie organy zobowiązane były jedynie do określenia, jakie czynności zawodowe mogą być wykonywane w ramach przyznanych skarżącemu uprawnień, nie mogą jednak wskazywać czynności tym zakresem nieobjętych. Tymczasem, jak wynika z treści postanowień organów obu instancji, organy w pierwszej kolejności stwierdziły, że uzyskane przez skarżącego uprawnienia budowlane stanowią podstawę do projektowania bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, a następnie w sposób negatywny określiły, że uprawnienia te nie upoważniają do projektowania architektonicznego obiektów o kubaturze do 1000 m3, jak również do sporządzania projektów zagospodarowania terenu lub działki, odpowiadając w ten sposób na pytanie postawione we wniosku.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6017 Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie
Inne orzeczenia z hasłem:
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne