Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała (spr.) Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia NSA Gabriela Jyż Protokolant Anna Nowak po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 4 czerwca 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 2481/12 w sprawie ze skargi S. H. na postanowienie Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu podania w sprawie ustalenia warunków dostępu do budynków 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.; 2. zasądza od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na rzecz S. H. kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 4 czerwca 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 2481/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę S. H. na postanowienie Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z [...] września 2012 r. w przedmiocie zwrotu podania.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
S. H., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą I., (dalej: skarżący) złożył do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej: Prezes UKE) wniosek o wydanie decyzji w sprawie zmiany treści umowy wiążącej I. ze Wspólnotą poprzez ustalenie, że "przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu przysługuje prawo nieograniczonego dostępu do nieruchomości położonej przy ul. M. [...] w W. a także jej miejsc wspólnych, w tym pomieszczeń telekomunikacyjnych i dachu, na których zostały zainstalowane urządzenia. Prawo dostępu przysługuje przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu i osobom przez niego upoważnionym, które mają obowiązek na żądanie Wspólnoty Mieszkaniowej "O. W." wylegitymować się stosownym upoważnieniem. Prawo to jest przyznawane wyłącznie w celu konserwacji, eksploatacji, eliminowania ewentualnych awarii urządzeń telekomunikacyjnych i linii sieciowych. Dostęp, o którym mowa powyżej ograniczony jest zasadami korzystania z przedmiotowej nieruchomości w sposób zgodny z obowiązującym prawem i normami, a także nie może on utrudniać dostępu do innych mediów i wpływać na zmiany konstrukcyjne budynków posadowionych na nieruchomości", w trybie art. 30 w zw. z art. 20 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675; dalej: ustawa o wspieraniu rozwoju).
Postanowieniem z [...] czerwca 2012 r. Prezes UKE zwrócił podanie wniesione przez S. H., uznając, że zostało wniesione do organu niewłaściwego oraz że w niniejszej sprawie właściwy jest sąd powszechny.
Postanowieniem z [...] września 2012 r. Prezes UKE utrzymał w mocy postanowienie z [...] czerwca 2012 r.
Organ podtrzymał stanowisko, iż nie posiada kompetencji w zakresie roszczeń I., albowiem skarżący korzysta już z nieruchomości, świadcząc usługi telekomunikacyjne mieszkańcom budynków posadowionych na nieruchomości, aczkolwiek brak jest podstawy prawnej do tego korzystania. Powoływany przez skarżącego art. 30 ustawy o wspieraniu rozwoju dotyczy sytuacji, gdy nie występuje stan "zapewnienia komunikacji" przez przedsiębiorcę żądającego dostępu do tego budynku, natomiast w sprawie korzystanie ma już miejsce zaś podmiot korzystający nie posiada żadnego tytułu prawnego uprawniającego go do tego korzystania i żąda uregulowania tego stanu faktycznego na drodze administracyjnej, co jest niemożliwe, gdyż co do zasady organ jest obowiązany w drodze decyzji ukształtować stosunek prawny pomiędzy stronami na przyszłość. Nie jest zatem dopuszczalne regulowanie stosunku prawnego wstecz. Z oświadczeń składanych przez I. bezspornie wynika, że na nieruchomości wykonał okablowanie teleinformatyczne i zainstalował anteny służące do przesyłu sygnału teleinformatycznego drogą radiową. W tej sytuacji skarżący ma dostęp do nieruchomości, tylko że jest on zakłócony przez działanie Wspólnoty. Organ podkreślił, że umowa zawarta [...] listopada 2004 r. pomiędzy I. a A. dotyczy tylko tych podmiotów, natomiast nie reguluje praw i obowiązków Wspólnoty. Była to bowiem umowa wywierająca skutek obligacyjny, a nie rzeczowy i prawa oraz obowiązki z niej wynikające nie przeszły na nowego właściciela nieruchomości.