Skarga kasacyjna na decyzję Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej kierownika budowy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia NSA Hanna Kamińska Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 4 kwietnia 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 1972/12 w sprawie ze skargi E. H. na decyzję Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej kierownika budowy 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od E. H. na rzecz Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego

Inne orzeczenia o symbolu:
6017 Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie
Inne orzeczenia z hasłem:
Kara administracyjna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2013 r. o sygn. akt VI SA/Wa 1972/12 oddalił skargę E. H. na decyzję Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa (dalej: KSD) z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej kierownika budowy.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.

Decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. KSD, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej: k.p.a. w związku z art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42 ze zm.), dalej: u.s.z. utrzymał w mocy, wydaną w wyniku kolejnego ponownego rozpatrzenia sprawy, decyzję Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Z. Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa (dalej: Sąd Okręgowy) z dnia [...] kwietnia 2012 r., uznającą E. H. za winnego zarzucanych mu czynów polegających na tym, że pełniąc w okresie [...] funkcję kierownika budowy podczas realizacji inwestycji polegającej na adaptacji budynku gospodarczego na lokal mieszkalno-usługowy, zlokalizowany na działce nr [...] w N., gdzie inwestorem była M. B., niedbale spełniał obowiązki kierownika budowy, tj. czynów określonych w art. 95 pkt 4 w zw. z art. 22 pkt 2, 3 i 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.), dalej: p.b. i za te czyny wymierzył mu karę upomnienia, jak również uniewinnił obwinionego od zarzutu popełnienia czynu z art. 95 pkt 4 w zw. z art. 22 pkt 7 p.b. (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623). Z treści uzasadnienia decyzji wynika, że KSD uwzględnił wydane w tej sprawie wyroki sądów administracyjnych (Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2009 r. o sygn. akt II GSK 917/08, WSA w W. z dnia 12 sierpnia 2009 r. o sygn. akt VII SA/Wa 1078/09 i z dnia 17 sierpnia 2011 r. o sygn. akt VII SA/Wa 921/11) i stwierdził, że w zakresie czynów z art. 22 pkt 2, 3 i 5 p.b. E. H. jest winny niedbałego pełnienia obowiązków kierownika budowy przez dopuszczenie do niezgodności z zatwierdzonym projektem budowlanym oraz wystąpienia usterek na wykonywanym obiekcie i niedopełnienie obowiązku polegającego na właściwym dokumentowaniu robót poprzez odpowiednie wpisy do dziennika budowy, za co wymierzył mu karę upomnienia (art. 96 ust. 1 pkt 1 p.b.). Natomiast w zakresie czynu z art. 22 pkt 7 p.b. KSD nie uznał winy E. H. z uwagi na brak dowodów i fakt, iż obwiniony nie uczestniczył w procesach sprawdzeń i prób przed zgłoszeniem obiektu do odbioru.

Oddalając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. stwierdził, że w tej sprawie orzekały już sądy administracyjne - wyrok NSA z dnia 13 maja 2009 r., wyrok WSA w W. z dnia 12 sierpnia 2009 r. i ponownie wyrok WSA w W. z dnia 17 sierpnia 2011 r. - zatem, na podstawie art. 153 i art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., Sąd I instancji uznał się związany oceną prawną oraz wykładnią prawa dotychczas dokonaną w tej sprawie. Sąd uwzględnił także treść art. 170 oraz 171 p.p.s.a. i biorąc pod uwagę wskazania co do dalszego postępowania zawarte w wyroku NSA z dnia 13 maja 2009 r. oraz wyroku WSA w W. z dnia 17 sierpnia 2009 r. przyjął, że postępowanie wyjaśniające zostało przeprowadzone przez właściwy organ we właściwym trybie i nie doszło do przedawnienia karalności czynów zarzuconych skarżącemu.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6017 Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie
Inne orzeczenia z hasłem:
Kara administracyjna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne