Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Janusz Zajda (spr.) Protokolant Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Z. S.A. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 12 kwietnia 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 2431/10 w sprawie ze skargi Z. S.A. w P. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o ofercie publicznej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Z. S.A. w P. na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 12 kwietnia 2011 r., sygn. akt VI SA/Wa 2431/10 oddalił skargę Z. SA w P. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego (KNF) z [...] września 2010 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o ofercie publicznej.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:
Postanowieniem z 31 sierpnia 2009 r. KNF wszczęła z urzędu postępowanie administracyjne w przedmiocie nałożenia kary administracyjnej w związku z podejrzeniem naruszenia przez Z. SA przepisu art. 56 ustawy z 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz.U. Nr 184, poz. 1539 ze zm.; dalej: ustawa o ofercie).
W toku przeprowadzonych czynności ustalono, że Spółka podlega wpływowi wahań kursów walutowych, a w szczególności EUR (euro) i USD (dolar amerykański), w których głównie realizowana była i jest sprzedaż eksportowa oraz zakupy importowe. Skarżąca systematycznie stosowała instrumenty pochodne, mające na celu zabezpieczenie kursu walutowego pod przyszłe wpływy eksportowe m.in. poprzez zawieranie terminowych kontraktów pochodnych typu forward oraz symetrycznych, zero kosztowych korytarzy opcyjnych. Zawierane w ramach tych korytarzy opcje opiewały na ten sam wolumen waluty i rozliczane były w tym samym dniu, sztywno określonym w umowie.
W 2008 r. Spółka zawierała transakcje opcyjne z wieloma bankami. Analizując zawarte przez nią transakcje pochodne w okresie od 6 sierpnia do 30 października 2008 r. organ stwierdził, że z dniem 8 września 2008 r., to jest z dniem zawarcia przez skarżącą kolejnych umów opcji walutowych, zaangażowanie z tytułu wystawionych opcji kupna EUR i USD przekroczyło spodziewane wpływy Spółki w tych walutach w III i IV kwartale 2008 r. Zawarcie powyższych transakcji pochodnych spowodowało, zdaniem organu, że w przypadku niekorzystnego dla skarżącej kształtowania się kursów EUR i USD realizacja transakcji pochodnych generowałaby straty dla Spółki. Zawarcie takich umów niosło ryzyko nieograniczonej straty finansowej, wskutek zobowiązania się do dostarczenia USD/EUR w ilościach przekraczających planowane wpływy w tych walutach w danych okresach sprawozdawczych. W konsekwencji wystawienie przez Spółkę opcji kupna, w przypadku niekorzystnego kształtowania się kursów walut, powodowałoby powstanie obowiązku sprzedaży przez Spółkę bankom - w datach określonych w zawartych umowach transakcji pochodnych - określonych kwot EUR lub USD po określonych kursach i generowałoby straty dla Spółki. Te informacje zamieszczone obowiązkowo w skonsolidowanym raporcie kwartalnym mogłyby spowodować ujemną wycenę zawartych umów terminowych, co skutkowałoby koniecznością utworzenia rezerwy na pokrycie strat wynikających z zawartych transakcji walutowych. Informacja o utworzeniu rezerwy powinna być zawarta w raporcie kwartalnym, obejmującym okres zawierania takich transakcji walutowych, a co miałoby niekorzystny wpływ na wynik finansowy emitenta.