Skarga kasacyjna na postanowienie Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty w przedmiocie wyznaczenia terminu zakończenia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o dostępie telekomunikacyjnym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Rafał Batorowicz, Sędziowie NSA Jan Bała (spr.), Małgorzata Korycińska, Protokolant Joanna Warzeszkiewicz, po rozpoznaniu w dniu 19 października 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 maja 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 808/05 w sprawie ze skargi T. P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na postanowienie Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty z dnia 21 lutego 2005 r. Nr [...] w przedmiocie wyznaczenia terminu zakończenia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o dostępie telekomunikacyjnym oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 31 maja 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 808/05 - po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. P. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty z dnia 21 lutego 2005 r. nr [...] w przedmiocie wyznaczenia terminu zakończenia negocjacji w sprawie zmiany umowy o połączeniu sieci - odrzucił skargę.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd podał, że zaskarżone postanowienie zostało wydane w trybie art. 27 § 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem Prezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty może na pisemny wniosek każdej ze stron negocjacji o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym albo z urzędu, w drodze postanowienia określić termin zakończenia negocjacji o zawarcie tej umowy, nie dłuższy niż 90 dni, licząc od dnia wystąpienia z wnioskiem o zawarcie umowy o dostęp telekomunikacyjny. Przepisy regulujące kwestie warunków zawierania umów o połączeniu sieci z innymi operatorami oraz łączenia sieci telekomunikacyjnych znajdują się w rozdziale 2 działu II Prawa telekomunikacyjnego. Przepisy te, tzn. dotyczące zawarcia umów o dostępie telekomunikacyjnym oraz prowadzenia negocjacji w sprawie tego typu umów, stosuje się odpowiednio do zmian umów o dostępie telekomunikacyjnym.

Sąd stwierdził, że ustawa Prawo telekomunikacyjne nie przewiduje możliwości wniesienia zażalenia na postanowienie wydane w trybie art. 27 cytowanej ustawy. Taka możliwość istniała na gruncie obowiązującej uprzednio ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne, która w art. 83 ust. 1 wprost wskazywała, iż na postanowienie określające termin zakończenia negocjacji o zawarcie umowy o połączeniu sieci przysługuje zażalenie.

Zdaniem Sądu przedmiotowego postanowienia Prezesa URTiP nie można uznać za postanowienie rozstrzygające sprawę co do istoty, jak też za postanowienie kończące postępowanie w sprawie. Sąd stwierdził, że w sytuacji, w której aktualnie obowiązująca ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne nie zawiera przepisu wskazującego na możliwość wniesienia zażalenia na postanowienie wydane na podstawie art. 27 omawianej ustawy, a postanowienie to nie rozstrzyga również sprawy co do istoty, ani nie kończy postępowania to niedopuszczalne jest zaskarżenie tego postanowienia do sądu administracyjnego.

Skarżąca wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną od powyższego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zaskarżając je w całości i domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych.

Skarżąca zarzuciła naruszenie prawa procesowego, tj.: art. 3 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270) in fine przez błędną wykładnię terminu "istota sprawy", która to wykładnia spowodowała niezastosowanie tego przepisu do sytuacji materialno-procesowej skarżącej, co miało istotny wpływ na wynik sprawy.

Strona 1/2