Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Finansów w przedmiocie wpłaty do budżetu państwa z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej dla województwa
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Joanna Kabat - Rembelska (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Cisowska - Sakrajda Protokolant Nina Pruk po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Województwa Mazowieckiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2015 r., sygn. akt V SA/Wa 4075/15 w sprawie ze skargi Województwa Mazowieckiego na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie wpłaty do budżetu państwa z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej dla województwa 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Województwa Mazowieckiego na rzecz Ministra Rozwoju i Finansów 5.000 (pięć tysięcy) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 4 grudnia 2015 r. oddalił skargę Województwa Mazowieckiego na decyzję Ministra Finansów z [...] lutego 2014 r., nr [...], w przedmiocie wpłaty do budżetu państwa z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej dla województw.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Minister Finansów decyzją z [...] grudnia 2013 r. określił wysokość zobowiązania Województwa Mazowieckiego z tytułu wpłat z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej dla województw na 2013 r. - za październik 2013 r. w wysokości wraz z odsetkami ustalonymi jak dla zaległości podatkowych, liczonymi od dnia [...] października 2013 r.

Województwo Mazowieckie dokonało [...] grudnia 2013 r. wpłaty w wysokości 48.343.364,83 zł.

Minister Finansów postanowieniem z [...] stycznia 2014 r. rozliczył powyższą kwotę zaliczając na należność główną wpłaty wyrównawczej za październik 2013 r. w wysokości 47.344.588,83, a na poczet odsetek w wysokości 998.776,00 zł.

Minister Finansów, po rozpatrzeniu sprawy, na skutek wniosku Województwa Mazowieckiego o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z [...] lutego 2014 r. uchylił decyzję własną z [...] grudnia 2013 r. i określił wysokość zobowiązania Województwa Mazowieckiego z tytułu wpłat z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej dla województw na 2013 r. - za październik 2013 r. w wysokości 6.835.521,67 zł., uwzględniając wpłatę dokonaną [...] grudnia 2013 r., z zaliczeniem jej jak w postanowieniu z [...] stycznia 2014 r.

W uzasadnieniu tej decyzji Minister Finansów stwierdził, że Województwo Mazowieckie, pomimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisu art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2010 r., Nr 80, poz. 526, z zm.), nie dokonało w terminie wynikającym z art. 35 ust. 1 tej ustawy wpłaty do budżetu państwa z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej dla województw za październik 2013 r. w wysokości 54.180.110,50 zł. Zdaniem Ministra Finansów, w związku z niedokonaniem wpłaty, zaistniały przesłanki przewidziane w art. 35 ust. 2 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego do określenia, w formie decyzji, wysokości zobowiązania Województwa Mazowieckiego z tytułu wpłat z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej dla województw na 2013 r. - za październik 2013 r. Organ wyjaśnił, że w wykonanej części zobowiązanie Województwa Mazowieckiego wygasło i dlatego też należało zmienić kwotę zobowiązania w stosunku do kwoty określonej w decyzji z [...] grudnia 2013 r.

Województwo Mazowieckie zaskarżyło powyższą decyzję Ministra Finansów z [...] lutego 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z [...] września 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 860/14, uchylił zaskarżoną decyzję oraz stwierdził, że nie podlega ona wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

W uzasadnieniu Sąd ten, powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 marca 2014 r., sygn. K 13/11, w którym Trybunał stwierdził, że art. 25 i art. 31 ustawy o dochodach, w zakresie, w jakim nie gwarantują województwom zachowania istotnej części dochodów własnych dla realizacji zadań własnych są niezgodne z art. 167 ust. 1 i 2 w związku z art. 166 ust. 1 Konstytucji RP. Jednocześnie na podstawie art. 190 ust. 3 Konstytucji RP, TK odroczył utratę mocy obowiązującej wymienionych przepisów w zakresie stwierdzonej niekonstytucyjności, na okres 18 miesięcy od daty ogłoszenia orzeczenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Pomimo odroczenia derogacji, kierując się treścią art. 178 ust. 1 Konstytucji RP, Sąd uznał jednak, że rozstrzygając tę indywidualną sprawę ma kompetencję do zastosowania reguły kolizyjnej lex superior. Powołując się na treść art. 106 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), stwierdził, że dysponując wiedzą powszechną, wynikającą z Raportu Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z [...] lutego 2014 r., Sprawozdania rocznego z wykonania budżetu Województwa Mazowieckiego za rok 2013, jak również z danych finansowych zawartych w uzasadnieniu wyroku TK, był w stanie ocenić, że w 2013 r. sytuacja finansowa Województwa Mazowieckiego uprawniała do odstąpienia od stosowania, w okresie odroczonego skutku derogacyjnego, przepisu art. 31 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, w zakresie jakim jest on niekonstytucyjny. Po oszacowaniu potrzeb finansowych uznał, że właściwą proporcją spełniającą te wymagania z punktu widzenia wymagań konstytucyjności omawianego przepisu będzie wielkość 70% do 30%. W konsekwencji uznał, że zaskarżona decyzja, w zakresie w jakim, określając wielkość zobowiązania z tytułu wpłat wyrównawczych za wskazany okres, nie uwzględnia potrzeby pozostawienia Województwu Mazowieckiemu 70% dochodów podatkowych w roku 2013, narusza art. 31 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

Strona 1/13