Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Protokolant Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. z dnia 12 sierpnia 2014 r. sygn. akt III SA/Wr 359/14 w sprawie ze skargi A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na wydobywanie kruszywa naturalnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we W., 2. zasądza od A. O. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. 430 (czterysta trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., wyrokiem z 12 sierpnia 2014 r. sygn. akt III SA/Wr 359/14 uwzględnił skargę A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia bez odszkodowania koncesji na wydobywanie kruszywa naturalnego. WSA uchylił zaskarżoną decyzję (pkt I wyroku), orzekł o kosztach postępowania (pkt II wyroku) oraz orzekł o niewykonywaniu zaskarżonej decyzji do dnia prawomocności wyroku (pkt III).
Za podstawę orzeczenia Sąd pierwszej instancji przyjął następujący stan faktyczny i prawny:
Starosta Powiatu [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r. cofnął A. O. bez odszkodowania koncesję nr [...] z dnia [...] marca 2005 r. na wydobywanie kruszywa naturalnego ze złoża "[...]" znajdującego się na terenie oznaczonym geodezyjnie, jako działki nr [...], obręb P. i nr [...], obręb U., gmina W. (pkt 1 decyzji); nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności (pkt 2 decyzji); zobowiązał A. O. do: a) wykonania rekultywacji terenu zgodnie z ustawą z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych; b) rozliczenia zasobów złoża "[...]" poprzez dostarczenie aktualnego operatu ewidencyjnego i obmiarów złoża; c) wniesienia opłat eksploatacyjnych za okres 2005-2013 wraz z odsetkami, w terminie 14 dni od daty ostateczności decyzji, w tym zaległych opłat eksploatacyjnych na konta Gminy W. i Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (pkt 3 decyzji); postanowił, że cofnięcie koncesji nie zwalnia z obowiązku zapłacenia opłaty dodatkowej, o której mowa w art. 139 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze, w przypadku stwierdzenia na podstawie operatu wymienionego w punkcie 3"b" konieczności jej zapłaty (pkt 4 decyzji).
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że stwierdzono liczne uchybienia w zakresie wykonywania przez skarżącego obowiązków wynikających z prawa oraz z postanowień koncesji. A. O. (dalej: skarżący) między innymi: nie potwierdził faktu prowadzenia działalności gospodarczej, nie dostarczył zestawień zmian zasobów złoża za poszczególne lata, nie przedłożył dowodów wnoszenia opłat eksploatacyjnych, nie sporządził obmiarów wyrobiska, nie ustanowił nadzoru uprawnionego kierownika ruchu zakładu górniczego.
Powyższa decyzja została w całości zaskarżona przez A. O. Skarżący w odwołaniu wniósł o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Skarżący podniósł, że wydobycie kruszywa rozpoczął dopiero latem 2013 r. i jest to działalność uboczna, która nie jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły, tak więc nie ma charakteru działalności gospodarczej. Oświadczył również, że przedłożył operat ewidencyjny zmian zasobów kruszywa w roku 2013 oraz stosowny formularz Z-2 do Ministerstwa Ochrony Środowiska. Wskazał, że informację o zmianie zasobów złoża składa się corocznie do dnia 15 marca, zaś wymieniony termin nie upłynął przed dniem wydania decyzji cofającej koncesję.
Opisaną na wstępie decyzją z dnia [...] marca 2014 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (dalej: SKO), na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (k.p.a), uchyliło zaskarżoną decyzję w części obejmującej postanowienia pkt 3 oraz pkt 4 i w tym zakresie umorzyło postępowanie pierwszej instancji.