Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Biernat Sędziowie NSA Janusz Drachal (spr.) Edward Kierejczyk Protokolant Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2007 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. Spółka z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 361/06 w sprawie ze skargi G. Spółka z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zmiany decyzji ostatecznej dotyczącej gier na automatach oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2006r., sygn. akt VI SA/Wa 361/06 oddalił skargę G. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2005 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zmiany decyzji ostatecznej w sprawie zwiększenia liczby punktów gier na automatach o niskich wygranych.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy. Pismem z dnia 5 sierpnia 2005 r. G. Spółka z o.o. złożyła wniosek o zmianę ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 kwietnia 2004 r., nr [...], którą udzielono Spółce zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych w 111 punktach gier zlokalizowanych na terenie województwa dolnośląskiego. Wniosek dotyczył rozszerzenia i uzupełnienia listy punktów gier zatwierdzonych w w/w decyzji o dwa nowe punkty wskazane we wniosku.
Decyzją z dnia 6 października 2005 r., nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w W., na podstawie art. 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej k.p.a., odmówił dokonania zmiany decyzji ostatecznej z dnia 23 kwietnia 2004 r. poprzez zwiększenie liczby punktów gier o dwa nowe punkty. W uzasadnieniu podkreślił, że jedną z negatywnych przesłanek stosowania art. 155 k.p.a. jest zakaz wzruszania decyzji ostatecznej zawarty w przepisach odrębnych. Zmiana decyzji w zakresie liczby punktów gier stanowiłaby złamanie wyrażonej w art. 37 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004r. Nr 4, poz. 27 ze zm.), zwanej dalej ustawą g.z.w., zasady utożsamiania danego zezwolenia z konkretną liczbą objętych nim punktów gier i w istocie prowadziłaby do wydania nowego zezwolenia. Powyższe potwierdza treść przepisów art. 38 i art. 39 ustawy g.z.w. oraz § 13 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 102, poz. 948 ze zm.). Ponadto, nie jest możliwe bez naruszenia przepisu art. 36 ust. 1 ustawy g.z.w., wydanie jednego zezwolenia, obejmującego dwie grupy punktów przyznanych w różnym czasie, gdyż to prowadziłoby do wielorazowości zezwolenia.
Decyzją z dnia 7 grudnia 2005 r. Minister Finansów na podstawie art. 24 ust. 1 a, art. 35 ust. 1, art. 36 ust. 1 i art. 37 ustawy g.z.w., po rozpatrzeniu odwołania Spółki, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Zdaniem Ministra, art. 37 ustawy g.z.w. dokładnie określa, że jedno zezwolenie jest udzielane na określoną w zezwoleniu liczbę punktów gier na automatach o niskich wygranych. W tej sytuacji strona chcąc urządzać gry na automatach o niskich wygranych w nowych punktach, zobligowana jest wystąpić z nowym, kompletnym wnioskiem o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, uiszczając stosowne opłaty określone w obowiązujących przepisach prawa.
W skardze do WSA w Warszawie Spółka G. wniosła o uchylenie decyzji organów obu instancji zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest art. 24 ust. 1 a, art. 32 ust. 1 pkt 5, pkt 7 i pkt 13 oraz art. 35 ust. 1 pkt 4, art. 36 ust. 1 i art. 37 ustawy g.z.w. oraz przepisów postępowania, to jest art. 155 k.p.a. poprzez odmowę dokonania zmiany ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 23 kwietnia 2004 r.