Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski (spr.) Sędziowie Joanna Kabat-Rembelska NSA Małgorzata Korycińska Protokolant Maciej Nawrocki po rozpoznaniu w dniu 6 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Rady Miasta T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 15 grudnia 2008 r. sygn. akt III SA/Gl 1083/08 w sprawie ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miasta T. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie taryfy opłat za przejazdy środkami komunikacji zbiorowej oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 15 grudnia 2008 r., sygn. akt III SA/GL 1083/08, wydanym w sprawie ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miasta T. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie skargi organu nadzorczego na uchwałę rady gminy w przedmiocie cen, w pkt. 1 wyroku stwierdzono nieważność zaskarżonej uchwały, w pkt. 2 stwierdzono, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.
Sąd pierwszej instancji ustalił następujący stan sprawy:
Dnia [...] czerwca 2008 r. Rada Miasta T. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie taryf opłat za przejazdy środkami komunikacji zbiorowej organizowanej przez Miejski Zarząd Komunikacji w T. (zwanej dalej "MZK w T."). Jako podstawę prawną uchwały powołano m.in.: art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), art. 8 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.) oraz ustawę z 16 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601 ze zm.), jednakże bez wskazania konkretnego przepisu tej ustawy. Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym do wyłącznej właściwości rady gminy należy stanowienie w innych sprawach zastrzeżonych ustawami do kompetencji rady gminy. W myśl art. 42 tej ustawy zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego określa ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. Nr 62, poz. 718 i z 2001 r. Nr 46, poz. 499). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o cenach rada gminy może ustalać ceny urzędowe za usługi przewozowe transportu zbiorowego oraz za przewozy taksówkami na terenie gminy. W mieście stołecznym Warszawie uprawnienia te przysługują Radzie Warszawy.
W świetle § 1 uchwały ustala ona taryfę opłat za przejazdy środkami komunikacji zbiorowej organizowanej przez MZK w T. Uchwała dotyczy opłat za przejazd, przewozu bagażu i zwierząt, zasad pobierania opłat dodatkowych i specjalnych, zasad korzystania z ulg oraz wykaz osób uprawnionych, ponadto zasad funkcjonowania karty bezstykowej oraz pobierania kaucji za jej wydanie. W załączniku do uchwały zamieszczono cennik opłat pobieranych w komunikacji zbiorowej organizowanej przez MZK w T.
Wojewoda [...] powyższą uchwałę zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. Wniósł o stwierdzenie jej nieważności, jako niezgodnej z art. 8 ust. 1 ustawy o cenach oraz art. 34a ust. 2 ustawy Prawo przewozowe. W świetle art. 34a ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo przewozowe minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1. sposób ustalania wysokości opłat dodatkowych pobieranych w razie: a) braku odpowiedniego dokumentu przewozu, b) braku ważnego dokumentu poświadczającego uprawnienie do bezpłatnego albo ulgowego przejazdu, c) niezapłacenia należności za zabrane ze sobą do środka przewozu rzeczy lub zwierzęta albo naruszenia przepisów o ich przewozie, d) spowodowania, bez uzasadnionej przyczyny, zatrzymania lub zmiany trasy środka transportu - mając na uwadze zróżnicowanie wysokości opłat dodatkowych w zależności od strat poniesionych przez przewoźnika i powodu nałożenia opłaty dodatkowej. W myśl ust. 1 pkt 2 powołanego wyżej artykułu w odniesieniu do transportu zbiorowego, gminnego, powiatowego i wojewódzkiego, przepisy, o których mowa w ust. 1, określają odpowiednio rada gminy, rada powiatu albo sejmik województwa, a w mieście stołecznym Warszawie - Rada miasta stołecznego Warszawy. Według Wojewody [...] akt wydany na podstawie art. 8 ustawy o cenach jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa, skierowanym do wszystkich podmiotów realizujących usługi przewozowe transportu zbiorowego, a jego postanowienia powinny znaleźć odzwierciedlenie w taryfach ustalanych i stosowanych przez przewoźników. Zatem, ceny maksymalne powinny mieć zastosowanie do wszystkich przewoźników lokalnej komunikacji zbiorowej, nie zaś tylko do komunikacji zbiorowej organizowanej przez MZK w T. Ponadto, przepisy ustawy Prawo przewozowe nie zawierają dla rady gmin podstawy prawnej dla ustalenia taryf za przewozy gminnym transportem zbiorowym.