Skarga kasacyjna na decyzję SKO w C. w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty do wykonywania badań technicznych pojazdów
Uzasadnienie strona 8/8

Naczelny Sąd Administracyjny przyjął zatem, że z bezspornego stanu faktycznego sprawy wynika, że skarżący kasacyjnie zatrudniony jako uprawniony diagnosta, dokonując badań diagnostycznych nie sprawdził numerów identyfikacyjnych pojazdów oraz określił - nie posiadając stosownych uprawnień - rodzaj pojazdu "przyczepa ciężarowa rolnicza". Każdorazowo orzekał pozytywny wynik badania technicznego, dokonując wpisu do dowodu rejestracyjnego pomimo niezgodności w zakresie numeru identyfikacyjnego pojazdów.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia z 2009r. skarżący kasacyjnie, w ramach okresowego badania technicznego pojazdu zobowiązany był dokonać sprawdzenie cech identyfikacyjnych oraz ustalić i porównać zgodności faktycznych danych pojazdu z danymi zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym. Natomiast w myśl § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, gdy wynik badania technicznego był negatywny, powinien wystawić zaświadczenie o negatywnym wyniku badania technicznego. W świetle wskazanych wyżej okoliczności faktycznych wynika, że M. N., wydając zaświadczenia pozytywne i dokonując wpisów do dowodów rejestracyjnych pojazdów niezgodnie ze stanem faktycznym, nie wykonał w sposób prawidłowy czynności mieszczących się w zakresie jego obowiązków, czym naruszył przepis art. 84 ust. 3 pkt 2 p.r.d stanowiący podstawę cofnięcia uprawnień diagnoście. Skoro przepis ten ma charakter bezwzględnie obowiązujący, to już stwierdzenie określonych uchybień skutkuje zastosowaniem przewidzianej w nim sankcji.

Zasadnie zatem Sąd I instancji zaakceptował stanowisko organów dotyczące ustalenia, że skarżący kasacyjnie za naruszenie ww. przepisów ponosi odpowiedzialność administracyjnoprawną w postaci cofnięcia uprawnień diagnosty.

Nie zasługuje na uwzględnienie zarzut błędnego zastosowania wymienionych w skardze kasacyjnej przepisów rozporządzenia (§ 2 ust. 1 lit A, § 6 ust.1 i 2 ). Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Sąd I instancji przepisów ww. rozporządzenia nie stosował, a zastosowanie w sprawie miały przepisy obowiązującego w dacie wykonywania przez skarżącego kasacyjnie badań technicznych pojazdów mechanicznych rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 września 2009 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach. Powyższe stanowisko WSA w całości zasługuje na akceptację.

Naczelny Sad Administracyjny zwraca też uwagę, że na ocenę meritum sprawy nie ma wpływu rozpatrywane przez Trybunał Konstytucyjny pytanie prawne dotyczące art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 p.r.d. ( sprawa o sygn. akt P 16/16). Istotna jest tu bowiem ważkość naruszonych obowiązków.

Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji wyroku.

Strona 8/8