Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała, Sędziowie NSA Janusz Drachal, Andrzej Kuba (spr.), Protokolant Tomasz Filipowicz, po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "S." S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 września 2004 r. sygn. akt 3 I SA/Wr 1181/03 w sprawie ze skargi "S." S.A. w W. na wynik kontroli Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie przestrzegania przepisów o badaniach i certyfikacji I. Uchyla zaskarżony wyrok i stwierdza nieważność wyniku kontroli Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2002 r. Nr [...] oraz utrzymującego go w mocy aktu tegoż organu z dnia [...] maja 2002 r. Nr [...]. II. Zasądza od Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. na rzecz S. S.A. z siedzibą w W. kwotę 3500 zł (trzy tysiące pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego za obie instancje.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 28 września 2004 r. sygn. akt 3 I SA/Wr 1181/03, po rozpoznaniu sprawy ze skargi "S." S.A. z siedzibą w W. na wynik kontroli Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] marca 2002 r. Nr [...], w przedmiocie przestrzegania przepisów o badaniach i certyfikacji - oddalił skargę.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w W. po przeprowadzeniu w spółce akcyjnej "S." w W. kontroli w zakresie przestrzegania przepisów o badaniach i certyfikacji wydał wynik kontroli z dnia [...] marca 2002 r. nr [...] i ustalił, że spółka ta sprzedawała materiały budowlane (kit budowlany i butylen) bez wymaganego ustawą z dnia 3 września 1993 r. o badaniach i certyfikacji znaku bezpieczeństwa.
W oparciu o faktury sprzedaży wyliczono wartość wyrobów na kwotę 542.473,26 zł (brutto) i wskazano, że kwota ta stanowi podstawę do naliczenia sankcji wynikającej z art. 26 ust. l ustawy o badaniach i certyfikacji.
Spółka "S." S.A. wystąpiła z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, twierdząc że do zastosowania sankcji z art. 26 ustawy o badaniach i certyfikacji nie wystarczy ustalenie, że kontrolowana jednostka nie wystąpiła z wnioskiem o nadanie znaków bezpieczeństwa. Zdaniem skarżącej nie wzięto pod uwagę, iż była ona jedynie importerem towarów, a nie ich producentem.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w W. w dniu [...] maja 2002 r. nie uwzględnił tego naruszenia i podtrzymał w całości uwzględnienia faktyczne i prawne w/w wyniku kontroli w zakresie naruszenia sankcji wynikającej z art. 26 ust. 1 ustawy o badaniach i certyfikacji w kwocie 542.473 zł. Ustalenia organu kontroli skarbowej nie naruszają prawa.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego "S." S.A. zarzuciła wydanemu wynikowi kontroli naruszenie art. 13 ust. l i art. 27 ust. l ustawy o badaniach i certyfikacji, polegające na błędnym przyjęciu, że zostały one naruszone przez spółkę. W uzasadnieniu skarżąca przyznała, że nie występowała do Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji z wnioskiem o nadanie znaków bezpieczeństwa importowanym kitom budowlanym. Stwierdziła również, że Inspektor Kontroli Skarbowej niezasadnie pominął przedłożoną deklarację zgodności producenta, pochodzącą od "S. P." spółka z o.o., będącej spółką córką macierzystej spółki francuskiej.
Oddalając skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu stwierdził, iż organ kontrolujący prawidłowo ustalił, że importowane przez skarżącą towary (kit budowlany dekarski i butylen) jako kity budowlane uszczelniające wymienione zostały w katalogu wyrobów podlegających obowiązkowi zgłaszania do certyfikacji na znak bezpieczeństwa.
Niesporne było też, że spółka wprowadziła do obrotu ww. towary, nie występując uprzednio z wnioskiem o nadanie na te towary znaków bezpieczeństwa. Dokonując wykładni art. 13 ustawy o badaniach i certyfikacji, Sąd uznał, że fakt importu, nie po raz pierwszy, przedmiotowych towarów przez skarżącą nie wyłącza obowiązku ich certyfikacji.