Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Finansów w przedmiocie określenia kwoty dotacji przypadającej do zwrotu do budżetu państwa
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia del. WSA Bartłomiej Adamczak Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Miasta i Gminy S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lutego 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 4731/15 w sprawie ze skargi Miasta i Gmina S. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty dotacji przypadającej do zwrotu do budżetu państwa 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Miasta i Gminy S. na rzecz Ministra Rozwoju i Finansów 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 lutego 2016 r., oddalił skargę Miasta i Gminy S. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2013 r. w przedmiocie określenia kwoty dotacji podlegającej zwrotowi do budżetu państwa.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

W trakcie kontroli przeprowadzonej w 2012 r. w Miejsko - Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w S. wykryto nieprawidłowości w postępowaniu administracyjnym w sprawie przyznania i wypłacenia zasiłku celowego na podstawie decyzji z dnia [...] września 2010 r. (nr [...]) Barbarze J. (działającej przez pełnomocnika - Franciszkę J.) w wysokości 69 621,00 zł z przeznaczeniem na remont budynku mieszkalnego uszkodzonego w trakcie powodzi.

Decyzją z dnia [...] marca 2013 r. Wojewoda Małopolski orzekł w przedmiocie określenia kwot dotacji podlegających zwrotowi przez Miasto i Gminę S. do budżetu państwa w łącznej wysokości 69.621,00 zł, w tym:

1) w wysokości 34.810,00 zł jako części dotacji celowej wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w roku budżetowym 2010 r. wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, liczonymi od dnia [...] sierpnia 2010 r., tj. od dnia przekazania z budżetu państwa środków na wypłatę części zasiłku dla Barbary J.,

2) w wysokości 34.811,00 zł jako części dotacji celowej wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w roku budżetowym 2011 r. wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, liczonymi od dnia [...] lutego 2011 r., tj. od dnia, przekazania z budżetu państwa środków na wypłatę części zasiłku dla Barbary J.

Po rozpatrzeniu odwołania Miasta i Gminy S., decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r., Minister Finansów utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Wojewody Małopolskiego.

Wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2015 r., sygn. akt V SA/Wa 587/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję. Wyrok ten został uchylony przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 27 sierpnia 2015 r., sygn. akt II GSK 2529/14.

Wojewódzki Sąd Administracyjny po ponownym rozpoznaniu sprawy oddalił skargę Miasta i Gminy S.

Odwołując się w punkcie wyjścia do konsekwencji wynikających z art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), Sąd I instancji wyjaśnił, że dotacja, do której zwrotu na podstawie zaskarżonych decyzji zobowiązano stronę skarżącą, została jej przyznana przez Ministra Finansów w celu wypłaty zasiłków na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2013r. poz.182). Zasiłek ten, w wyjątkowych przypadkach mogą otrzymać osoby lub rodziny przekraczające wymienione w ustawie kryteria dochodowe, jeśli poniosły one stratę w wyniku zdarzenia losowego, klęski żywiołowej lub ekologicznej. Odwołując się do wyroku NSA w sprawie o sygn.akt II GSK 2529/14, którym uchylone zostało pierwotnie wydane w sprawie orzeczenie WSA w Warszawie, Sąd I instancji podniósł, że samo powstanie na skutek powodzi straty w nieruchomości budynkowej stanowiącej własność osoby ubiegającej się o pomoc społeczną w sytuacji, gdy osoba ta ma zaspokojone podstawowe potrzeby życiowe, a przede wszystkim mieszkaniowe, nie może stanowić wyłącznej przesłanki udzielenia takiej osobie pomocy w postaci zasiłku celowego gdyż pomoc ze strony Państwa nie jest jej niezbędna. Taka sytuacja wyklucza tym samym możliwość udzielenia jej pomocy socjalnej w postaci zasiłku celowego. Pomoc ta nie stanowi bowiem rekompensaty, odszkodowania, czy zadośćuczynienia ze strony Państwa, ma zaś służyć obywatelom w najcięższych dla nich sytuacjach życiowych, kiedy ich podstawowe potrzeby egzystencjalne nie mogą być przez nich zaspokojone we własnym zakresie.

Strona 1/7