Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie odmowy powołania na stanowisko notariusza
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz, Sędzia NSA Joanna Zabłocka (spr.), Sędzia WSA (del.) Stefan Kowalczyk, Protokolant Agnieszka Kulesza, po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 czerwca 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 2508/16 w sprawie ze skargi E. M. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 września 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy powołania na stanowisko notariusza 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. M. na rzecz Ministra Sprawiedliwości 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6172 Notariusze i aplikanci notarialni
Inne orzeczenia z hasłem:
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości
Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2017 r. sygn. akt VI SA/Wa 2508/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. M. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 września 2016 r. nr [...] w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia 15 czerwca 2016 r. Minister Sprawiedliwości odmówił powołania E. M. na stanowisko notariusza, uznając, że nie spełnia ona wymogów określonych w art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 164 ze zm., dalej jako: P.n.), tj. nie posiada przymiotu nieskazitelności charakteru oraz nie daje rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu notariusza, a nadto dotychczasowe postępowanie E. M. budzi wątpliwości co do jej rzetelności.

Decyzją z dnia 30 września 2016r., po rozpoznaniu wniosku E. M. o ponowne rozpatrzenie sprawy, Minister Sprawiedliwości orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji z dnia 15 czerwca 2016 r. o odmowie powołania E. M. na stanowisko notariusza.

W uzasadnieniu decyzji Minister wskazał, że ze wszystkich wizytacji kancelarii notarialnej E. M. przeprowadzonych zarówno przez wizytatorów samorządu notarialnego, jak również przez sędziego wizytatora do spraw notarialnych wynika, że w jej pracy stwierdzono szereg uchybień, które skutkowały w każdym z przypadków negatywnymi ocenami. Nieprawidłowości te dotyczyły zarówno kwestii standardu lokalu przeznaczonego na funkcjonowanie kancelarii, jego wyposażenia, sposobu przechowywania dokumentów i pieczęci, prawidłowości prowadzenia ksiąg biurowych, dokumentowania odprowadzania pobranych opłat sądowych i należności podatkowych, jak i prawidłowości formalnej i merytorycznej sporządzanych czynności notarialnych, pobieranych podatków oraz należnego wynagrodzenia. Co więcej, szereg z nich powtarzało się w całym okresie pracy E. M. na stanowisku notariusza, pomimo sygnalizowania ich przez kolejnych wizytatorów i skierowania do notariusz E. M. zarządzeń zmierzających do ich usunięcia.

Minister Sprawiedliwości podtrzymał także stanowisko co do nieprzestrzegania przez wnioskodawczynię wynikających z art. 20 P.n. zasad w zakresie dni i godzin, w jakich funkcjonować winna kancelaria notarialna a także nieprzyjmowania korespondencji. Wskazał, że wbrew stanowisku E. M., zgodnie z art. 21 § 2 ustawy - Prawo o notariacie w brzmieniu wówczas obowiązującym, to na niej, jako notariuszu, ciążył obowiązek wyznaczenia zastępcy podczas nieobecności powyżej 3 dni. Prezes rady izby notarialnej zobowiązany był wyznaczyć w kancelarii zastępcę jedynie w sytuacji nieobecności notariusza spowodowanej nieprzewidzianymi przyczynami. Takie zachowanie E. M. uniemożliwiło m.in. przeprowadzenie kolejnej wizytacji (zapisek urzędowy z dnia 19 czerwca 2002 r. sędziego wizytatora ds. notarialnych Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie - Andrzeja Palacza).

Minister wskazał również, że skargi, które wpływały do Rady Izby Notarialnej w Rzeszowie, a dotyczące dokonywanych przez skarżącą czynności notarialnych (skarga E. R. z dnia 18 maja 2001 r., skarga W. W. z 6 marca 2002 r.), jak i zaległości z zapłatą czynszu najmu lokalu przeznaczonego na kancelarię notarialną oraz czynszu dzierżawy wykorzystywanego na jej potrzeby sprzętu biurowego (skarga W.P. z dnia 1 września 2001 r., skarga G. S. z dnia 1 września 2001 r.), były zasadne.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6172 Notariusze i aplikanci notarialni
Inne orzeczenia z hasłem:
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości