Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Cezary Kosterna (spr.) Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 201/15 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...]listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno- spożywczych o niewłaściwej jakości 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. P. na rzecz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 11 stycznia 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 201/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. P. (dalej: skarżący) na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: organ odwoławczy lub Prezes UOKiK) z [...] listopada 2014 r. Nr [...]. Decyzją tą została utrzymana w mocy decyzja Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej we Wrocławiu (dalej: organ I instancji lub Dolnośląski WIIH) z [...] lipca 2014 r. nakładającą na A. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "[...]" dwie kary pieniężne, tj.:
1. w oparciu o przepis art. 40a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. 2014 poz. 669, dalej: ustawa o jakości handlowej) - w wysokości 19 972,98 zł z tytułu wprowadzenia do obrotu dwóch partii "oleju rzepakowo-lnianego [...]" oznaczonych terminem przydatności do spożycia 11.06.2014 i 09.07.2014, nieodpowiadających jakości handlowej,
2. w oparciu o przepis art. 40a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o jakości handlowej - w wysokości 13 472,52 zł (słownie: trzynaście tysięcy czterysta siedemdziesiąt dwa złote 52/100), z tytułu wprowadzenia do obrotu dwóch partii "oleju rzepakowo- lnianego [...]" oznaczonych terminem przydatności do spożycia 18.06.2014 i 28.08.2014, zafałszowanych.
Sąd I instancji uznał za prawidłowo ustalony przez organy stan faktyczny w oparciu o wyniku trzech kontroli przeprowadzonych przez inspektorów inspekcji handlowej.
W toku pierwszej kontroli przeprowadzonej w dniach [...] lipca 2013 r. organ ocenił pod kątem prawidłowości oznakowania dwie partie wyrobu oznakowanego jako "olej rzepakowo-lniany [...]", wyprodukowano w Szwecji dla [...], właściciela marki [...]", tj.:
1) 282 butelki a 0,75 l o wartości 16 663,38 zł
2) 168 butelek a 0,25 l o wartości 3 309,60 zł.
Według wykazu składników zamieszczonego na etykiecie, ww. wyroby zawierały: olej rzepakowy, olej z nasion lnu, mono i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowanych kwasem cytrynowym, naturalny aromat masła, beta-karoten, palmitynian askorbylu i witaminą E. Na etykiecie zamieszczony był następujący opis: "[...] to wysokiej jakości olej nadający się zarówno do smażenia i pieczenia w wysokich temperaturach (temp. dymienia 220°C), jak i do sosów sałatkowych lub innego rodzaju potraw zimnych".
Organ zakwestionował oznakowanie opakowań jednostkowych ww. wyrobów ze względu na:
• brak informacji o ilościowej zawartości składników występujących w nazwie wyrobu (ilości oleju rzepakowego i ilości oleju lnianego), co było niezgodne z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. Nr 137, poz. 996 z późn. zm., tekst jednolity opublikowano w Dz. U. z 2014 r. poz. 774) - dalej "rozporządzenie w sprawie znakowania środków spożywczych";
• brak określenia zasadniczej funkcji technologicznej substancji dodatkowych wykazanych w składzie produktu, tj. mono- i diglicerydów kwasów tłuszczowych estryfikowanych kwasem cytrynowym, beta-karotenu i palmitynianu askorbylu, co było niezgodne z § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych;