Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik (spr.) Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 22 lipca 2013 r. sygn. akt I SAB/Gl 2/13 w sprawie ze skargi Gminy C. Ś. na bezczynność Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w K. w przedmiocie zwrotu gminie utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. oddala skargę Gminy C. Ś. na bezczynność Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w K., 3. zasądza od Gminy C. Ś. na rzecz Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w K. 340 zł (trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. (dalej: WSA w G. lub Sąd I instancji) wyrokiem z dnia 22 lipca 2013 r., sygn. akt I SAB/Gl 2/13 po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy C. Ś. (dalej: Gmina) na bezczynność Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w K. (dalej: WFOŚiGW albo Fundusz) o zwrot utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości, zobowiązał organ do rozpoznania wniosku Gminy z dnia [...] marca 2011 r. o zwrot utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości za 2011 r. w terminie 14 dni od uprawomocnienia się wyroku oraz zasądził od organu na rzecz skarżącej koszty postępowania.
I
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.
Wnioskiem z dnia [...] marca 2011 r. Gmina wystąpiła do WFOŚiGW o zwrot utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości za 2010 r. w kwocie 216.840 zł. W podstawie prawnej żądania podała art. 7 ust. 1 pkt 8a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.), dalej: u.p.o.l. oraz rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 20 lipca 2006 r. w sprawie zwrotu gminom utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości, będących własnością Skarbu Państwa, gruntów pokrytych wodami jezior o ciągłym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych oraz gruntów zajętych pod sztuczne zbiorniki wodne (Dz. U. Nr 142, poz. 1023), dalej: rozporządzenie MŚ z dnia 20 lipca 2006 r.
Pismem z dnia [...] czerwca 2012 r. WFOŚiGW poinformował Gminę o nieuwzględnieniu wniosku w zakresie zbiornika o pow. [...] ha gdzie podatnikiem za lata 2008-2011 r. było G. P. W. S.A. Organ wskazał, że nie jest to zbiornik retencyjny lub elektrowni wodnej, a przez to nie służy do realizacji gospodarki wodnej, więc finansowanie ulg podatkowych niezwiązanych z prowadzeniem gospodarki wodnej stanowiłoby naruszenie przepisów prawa.
W dniu [...] października 2012 r. Gmina na podstawie art. 52 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. wezwała Fundusz do usunięcia naruszenia prawa tj. § 2 oraz § 3 rozporządzenia MŚ z dnia 20 lipca 2006 r. Uznała, że przyznanie zwrotu utraconych dochodów nie mieści się w zakresie swobodnej oceny tylko jest obowiązkiem organu, należącym do zadań publicznych. Organ nie bada wniosku pod względem merytorycznym, a jedynie rachunkowym i formalnym. Dlatego też nie może odmówić wypłaty wnioskowanej kwoty.
W odpowiedzi na wezwanie, w piśmie z dnia [...] listopada 2012 r. WFOŚiGW stwierdził, że postępowanie unormowane rozporządzeniem MŚ z dnia 20 lipca 2006 r. nie jest sprawą z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 1 pkt 1 oraz 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267). Rozporządzenie nie określa aktu kończącego postępowanie i nie przewiduje żadnej formy prawnej załatwienia wniosku, natomiast WFOŚiGW nie jest organem administracji publicznej, bo nie wykonuje władzy publicznej ani nie kształtuje sytuacji prawnej podmiotów prawa. Wynika z tego, że czynność zwrotu utraconego dochodu z art. 7 ust. 6 u.p.o.l. nie podlega kontroli sądów administracyjnych, a przez to Gminie nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.