Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz, Sędziowie NSA Stanisław Biernat (spr.), Bożena Wieczorska, Protokolant Aleksandra Kuc, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lipca 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 1924/04 w sprawie ze skargi T. S. w przedmiocie wymierzenia grzywny z powodu bezczynności organu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej patentu na wynalazek 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie 2. zasądza na rzecz T. S. od Urzędu Patentowego RP kwotę 550 zł (pięćset pięćdziesiąt zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 12 lipca 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 1924/04, oddalił skargę T. S. w przedmiocie wymierzenia grzywny Prezesowi Urzędu Patentowego RP z powodu bezczynności organu, po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 2 grudnia 2003 r., sygn akt II SAB 195/03.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego został wydany w następującym stanie sprawy. Urząd Patentowy decyzją z 6 października 1992 r. udzielił na rzecz P.B.P. B. z D. patentu na wynalazek "Sposób zabezpieczenia budowli, zwłaszcza budowli istniejących" (nr patentu 163338). Współtwórcą tego wynalazku był skarżący w rozpoznawanej sprawie T. S. Urząd Patentowy dokonał 12 stycznia 1994 r. wpisu o udzielenie patentu na powyższy wynalazek do rejestru patentowego.
Pismem z 2 czerwca 2003 r. skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji z 12 stycznia 1994 r. o wpisie patentu. W odpowiedzi Urząd Patentowy poinformował wnioskodawcę, że wniosek jest bezprzedmiotowy. T. S. wniósł skargę na bezczynność organu. Po rozpoznaniu skargi Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 2 grudnia 2003 r., sygn. akt. II SAB 195/03 zobowiązał Urząd Patentowy do wydania decyzji w sprawie wniosku skarżącego z 2 czerwca 2003 r.
W dniu 15 lipca 2004 r. T. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę o wymierzenie grzywny Prezesowi Urzędu Patentowego na podstawie art. 154 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270), zwanej dalej p.p.s.a., z powodu niewykonania wymienionego wyżej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W uzasadnieniu skarżący podniósł, że pomimo znacznego upływu czasu (7 miesięcy) od wydania wyroku Urząd Patentowy nie wykonał nałożonego na niego obowiązku. W związku z tym skarżący wezwał Prezesa Urzędu Patentowego do wydania decyzji, zaznaczając, że wezwanie to należy traktować jako wypełnienie warunku do wniesienia skargi o wymierzenie grzywny. W ocenie skarżącego, Urzędu Patentowego nie usprawiedliwia okoliczność, że akta sprawy znajdowały się w Sądzie Okręgowym w K., gdyż wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego w Warszawie nie zawierał żadnej klauzuli, która warunkowałaby bieg terminu do wykonania wyroku od zwrotu wypożyczonych do Sądu Okręgowego akt postępowania w sprawie patentu. Podniósł również, że Urząd patentowy nie występował o zwrot tych akt, wypożyczonych w 1999 r.
W celu umożliwienia udzielenia odpowiedzi na skargę, do Urzędu Patentowego zostały przesłane akta sprawy z Sądu Okręgowego w K. za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi jako bezzasadnej. W jego ocenie nie jest możliwe rozpatrzenie wniosku skarżącego z 2 czerwca 2003 r., gdyż z akt sprawy wynika, że toczy się postępowanie cywilne przed Sądem Okręgowym w K. o wywłaszczenie obecnie uprawnionego z patentu i przeniesienie praw wyłącznych na rzecz twórców. Wydanie decyzji w sprawie unieważnienia prawa z patentu Urząd Patentowy uzależnił od uprzedniego rozstrzygnięcia sporu toczącego się przed Sądem Okręgowym. W odpowiedzi na skargę podniesiono również, że decyzja o udzieleniu patentu została wydana w dniu 6 października 1992 r., a nie jak błędnie wskazywał skarżący w dniu 12 stycznia 1994 r., kiedy to patent został wpisany do rejestru patentowego.