Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Sylwester Miziołek (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. akt III SA/Po 331/17 w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] września 2016 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 22 czerwca 2017 r. o sygn. akt III SA/Po 331/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej WSA albo Sąd I instancji) oddalił skargę W.K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] września 2016r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem.
Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
W dniu 23 października 2015 r. w toku czynności kontrolnych funkcjonariusze celni Urzędu Celnego w L. ustalili, że w lokalu [...] przy ul. [...] w G. znajduje się podłączone do sieci i gotowe do gry urządzenie elektroniczne o nazwie [...] bez numeru, przypominające swoim wyglądem automat do gier, na którym urządza się gry w rozumieniu ustawy z 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, zwanej dalej u.g.h. W drodze eksperymentu funkcjonariusze celni potwierdzili, że gry oferowane na kontrolowanym urządzeniu są grami na automatach w rozumieniu u.g.h., urządzanymi z naruszeniem jej przepisów. W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Celnego w L., po przeprowadzeniu stosownego postępowania - wydał decyzję z dnia [...] września 2015r., którą wymierzył W.K. z tego tytułu karę w wysokości 12.000 zł.
Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu, utrzymując w mocy decyzję organu I instancji, podkreślił że ze znajdującej się w aktach sprawy umowy najmu z dnia 4 października 2013 r. wynika, że właścicielem ujawnionego urządzenia jest W.K. - wobec czego był on "urządzającym gry" w rozumieniu art. 89 ust.1 pkt 2 u.g.h. Ponadto wynik ww. eksperymentu został dodatkowo potwierdzony przez biegłego sądowego. Odnosząc się do zarzutów odwołania organ powołał się na w uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 2016 r. o sygn. akt II GPS 1/16 - która choć formalnie nie wiąże organów administracji publicznej, stron i uczestników postępowania, to podmioty te nie są w stanie swoją interpretacją przełamać wykładni zawartej w uchwale i są nią pośrednio związane. W dalszej kolejności organ zwrócił uwagę, że art. 89 ust 1 pkt 2 u.g.h. jest adresowany do każdego, kto w sposób w nim opisany, a więc sprzeczny z ustawą, urządza gry na automatach.
W skardze skierowanej do WSA W.K., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji, zarzucił:
1) błędne ustalenie stanu faktycznego i przyjęcie, że automat stanowi "grę na automatach" w rozumieniu u.g.h., w szczególności, że gry na nim mają charakter losowy oraz dają możliwość wygranych, a także, ze skarżący urządzał gry poza kasynem wbrew zapisom u.g.h.,
2) naruszenie art. 2 ust. 5, art. 3, art. 4 ust. 1 pkt 1a, art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 oraz art. 91 u.g.h., przez ich zastosowanie w sytuacji, gdy nie istniały ku temu przesłanki faktyczne i prawne, zwłaszcza w związku z naruszeniem art. 1 pkt 11 w zw. z art. 8 ust. 1 dyrektywy 98/34/WE z 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego w zw. z § 4, § 5, § 8 i § 10 w zw. z § 2 pkt 1a, pkt 2, pkt 3 i pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych, polegające na zastosowaniu art. 14 ust. 1 oraz art. 6 ust. 1 u.g.h., mimo że przepisy te nie powinny być zastosowane, ponieważ jako przepisy techniczne w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE nie były notyfikowane;