Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz (spr.) Sędzia del. WSA Urszula Wilk Protokolant Marta Woźniak po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 425/15 w sprawie ze skargi M. N. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia licencji syndyka 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. N. na rzecz Ministra Sprawiedliwości 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 stycznia 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 425/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. N. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia licencji syndyka.
Ze stanu faktycznego sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że decyzją z dnia [...] października 2014 r. nr [...] Minister Sprawiedliwości, działając na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o licencji syndyka (Dz. U. z 2014 r., poz. 776), cofnął M. N. licencję syndyka. W uzasadnieniu organ podał, że zgodnie z informacją nadesłaną przez Sąd Rejonowy dla [...] w K. M. N. został odwołany z funkcji syndyka w trzech toczących się przed tym sądem postępowaniach upadłościowych o sygn. akt: [...] (postanowienie z dnia [...] sierpnia 2013 r.), [...] (postanowienie z dnia [...] lipca 2013 r.), [...] (postanowienie z dnia [...] sierpnia 2013 r.), z powodu nienależytego pełnienia obowiązków syndyka, a postanowienia w przedmiocie odwołania są prawomocne.
Minister Sprawiedliwości po rozpoznaniu wniosku strony o ponowne rozpatrzenie sprawy decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] października 2014 r. Organ powołał się na treść art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o licencji syndyka, który stanowi, że Minister Sprawiedliwości cofa licencję syndyka w przypadku, gdy osoba ją posiadająca dwukrotnie została odwołana prawomocnym postanowieniem z powodu nienależytego pełnienia obowiązków. Organ podniósł, że jak wynika z odpisów trzech prawomocnych postanowień, wydanych w sprawach o sygn. akt: [...],[...],[...], M. N. został trzykrotnie odwołany z funkcji syndyka z powodu nienależytego wykonywania obowiązków.
Organ podkreślił, że treść postanowień w sprawach sygn. akt [...] i [...] jednoznacznie wskazuje na nienależyte wykonywanie obowiązków syndyka jako przyczynę odwołania strony z funkcji syndyka. Okoliczność, że w sprawie sygn. akt [...] przyczyną odwołania z funkcji syndyka - oprócz nienależytego wykonywania obowiązków - był również stan zdrowia, pozostaje - zdaniem organu - bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Przepis art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o licencji syndyka nie wymaga bowiem, by nienależyte pełnienie obowiązków syndyka stanowiło wyłączną przyczynę odwołania z tej funkcji.
Organ stwierdził, że okoliczność, iż postępowanie w sprawie sygn. akt [...] prowadzone było na podstawie przepisów rozporządzenia Prezydenta RP - Prawo upadłościowe, nie oznacza, że wydanie w jego toku postanowienia o odwołaniu z funkcji syndyka z uwagi na nienależyte pełnienie obowiązków, nie może stanowić przesłanki cofnięcia licencji w oparciu o art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o licencji syndyka. Ustawa o licencji syndyka nie zawiera bowiem przepisów ograniczających jej zastosowanie do sytuacji, gdy odwołanie z funkcji syndyka następuje na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012 r., poz. 1112 ze zm.). Ponadto, zarówno odwołanie M. N. z funkcji syndyka w postępowaniu [...], jak i zachowanie stanowiące podstawę tej decyzji procesowej (czyli samowolne zaciągnięcie przez syndyka pożyczki) miały miejsce już pod rządami ustawy o licencji syndyka.