g) art. 178 § 1 w zw. z art. 175 § 1 ugn w zw. z art. 107 kpa w zw. z art. 140 kpa przez brak wyraźnego wskazania, że zarzuty 4e i V podniesione przez B. R. nie znalazły potwierdzenia;
h) art. 178 § 1 w zw. z art. 175 § 1 ugn w zw. z art. 107 kpa w zw. z art. 140 kpa przez brak wskazania w jakiej części potwierdzenie znalazły podniesione przez B. R. zarzuty nr 8 i 9 i do naruszenia jakich obowiązków należą;
2) naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie: art. 139, art. 7, art. 8 i art. 77 § 1 w zw. z art. 78 kpa.
WSA oddalił skargę.
Zdaniem WSA, z art. 175 ust. 1, art. 194 ust. 1a i 1c, art. 194 ust. 2 i art. 195a ust. 1 ugn wynika, że ustawodawca określając zasady postępowania dotyczącego odpowiedzialności zawodowej m.in. rzeczoznawców majątkowych wprowadził mechanizm umożliwiający uwzględnienie w tym postępowaniu udziału przedstawicieli organizacji zawodowych wskazanych zawodów regulowanych, przez powierzenie prowadzenia postępowania wyjaśniającego przez odrębny od orzekającego w tych sprawach organu administracji podmiot - Komisję Odpowiedzialności Zawodowej, powoływaną z udziałem osób wskazanych przez odpowiednie organizacje zawodowe. Komisja Odpowiedzialności Zawodowej przeprowadza postępowanie wyjaśniające, natomiast orzeczenie, o którym mowa w art. 195a ust. 1 ugn jest wydawane przez właściwego ministra na podstawie wyników postępowania wyjaśniającego. WSA dodał (powołując się na wyrok NSA z 13 grudnia 2012 r. o sygn. akt II GSK 1637/11), że Komisja Odpowiedzialności Zawodowej posiada ustawowe umocowanie dla prowadzenia postępowania wyjaśniającego wobec rzeczoznawcy pod kątem prawidłowości wypełniania obowiązków, o których mowa w art. 158, art. 175, art. 181, art. 186 i art. 186a, na co wskazuje art. 194 ust. 2 ugn.
WSA wskazał, że postępowanie w sprawie odpowiedzialności zawodowej skarżącej zostało wszczęte przez właściwy organ. Sprawa została następnie przekazana do Komisji Odpowiedzialności Zawodowej celem przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, w którym skarżącej zapewniono możliwość czynnego udziału. Organ dążąc do wszechstronnego wyjaśnienia sprawy w toku ponownego rozpoznawania skierował ją ponownie do Komisji Odpowiedzialności Zawodowej.
Zdaniem WSA, przeprowadzone przez Komisję Odpowiedzialności Zawodowej postępowanie wyjaśniające dowiodło, że skarżąca przy wykonywaniu czynności zawodowych naruszyła obowiązki wynikające z art. 175 ust. 1, art. 158 ugn, § 56 ust. 1 pkt 5, pkt 7 oraz ust. 2, § 5 ust. 1, § 55 ust. 2 rozporządzenia RM, co skutkowało pociągnięciem skarżącej do odpowiedzialności zawodowej. WSA uznał, że orzeczona wobec skarżącej kara w postaci nagany jest adekwatna do stwierdzonych nieprawidłowości w sporządzonym przez skarżącą operacie szacunkowym.
WSA nie uwzględnił podniesionych w skardze zarzutów naruszenia przepisów postępowania. Uznał, że wbrew stanowisku skarżącej organ po ponownym rozpatrzeniu sprawy nie naruszył art. 139 kpa przez orzeczenie na niekorzyść skarżącej, skoro orzeczono taką samą karę dyscyplinarną jak w I instancji. Zdaniem WSA, w toku postępowania na podstawie analizy całości akt sprawy zasadnie ustalono, że skarżąca naruszyła przepisy prawa i na tej podstawie organ orzekł o zastosowaniu wobec skarżącej kary dyscyplinarnej w postaci nagany oraz szczegółowo uzasadnił przyjęte rozstrzygnięcie w odniesieniu do każdego z zarzutów, który znalazł potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym.