Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski (spr.) Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skarg kasacyjnych P. C. i J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 23 maja 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 1579/12 w sprawie ze skarg G. K., P.C., J. M. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 19 czerwca 2012 r. nr . w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o obrocie instrumentami finansowymi 1) oddala skargi kasacyjne; 2) zasądza od P. C. na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego 2000 (dwa tysiące) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego; 3) zasądza od J. M. na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego 2000 (dwa tysiące) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego;
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 23 maja 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 1579/12, po rozpoznaniu spraw ze skarg Gr. K., P. C. i J. M. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 19 czerwca 2012 r. nr . w przedmiocie kary pieniężnej, oddalił skargi.
Wyrok zapadł na tle następującego stanu faktycznego:
Wspomnianą na wstępie decyzją Komisja Nadzoru Finansowego utrzymała w mocy wcześniejszą decyzję z dnia 20 września 2011 r., nakładającą na P. C., G. K. i J.M. kary pieniężne w kwocie po 150.000 zł.
Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał: art. 11 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. Nr 157, poz. 1119 ze zm.) oraz art. 172 ust. 2 w zw. z art. 39 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384, dalej "ustawa o obrocie").
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym Komisja w zakresie swojej właściwości podejmuje uchwały, w tym wydaje decyzje administracyjne i postanowienia, określone w przepisach odrębnych. Stosownie do ust. 5 tego artykułu do postępowania Komisji i przed Komisją stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 172 ust. 1 ustawy o obrocie na każdego kto dokonuje manipulacji, o której mowa w art. 39 ust. 2 pkt 4 lit. b lub pkt 8, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 200.000 zł lub karę pieniężną do wysokości dziesięciokrotności uzyskanej korzyści majątkowej albo obie te kary łącznie. W świetle ust. 2 tego artykułu tej samej karze podlega, kto wchodzi w porozumienie mające na celu dokonanie manipulacji.
W myśl art. 39 ust. 1 ustawy o obrocie zakazana jest manipulacja instrumentem finansowym. Zgodnie z art. 39 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy o obrocie manipulację stanowi rozpowszechnianie za pomocą środków masowego przekazu, w tym internetu, lub w inny sposób fałszywych lub nierzetelnych informacji albo pogłosek, które wprowadzają lub mogą wprowadzać w błąd w zakresie instrumentów finansowych przez inną osobę - jeżeli wiedziała lub przy dołożeniu należytej staranności mogła się dowiedzieć, że są to informacje nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd.
J. M. pełnił funkcję Prezesa Zarządu P. S.A. z siedzibą w L.(obecnie A. S.A. z siedzibą w F., dalej "spółka"). P. C. był wiceprezesem spółki. Natomiast G. K.był członkiem rady nadzorczej spółki.
Według ustaleń Komisji Nadzoru Finansowego wspomniane osoby, działając w porozumieniu, zainicjowali zamieszczenie w Gazecie Giełdy Parkiet w dniu 26 maja 2009 r. publikacji pt. "I. . może ogłosić wezwanie" oraz w dniu 25 lipca 2009 r. publikacji pt. "Ambitne trzyletnie plany zarządu I.". Celem tych publikacji było rozpowszechnianie fałszywych informacji, dotyczących sprzedaży przez spółkę nieruchomości o wartości około 16 milionów zł oraz planów spółki co do przeprowadzenia wezwania na sprzedaż jej akcji. Spowodowało to wzrost notowania akcji spółki, a także znaczący wzrost liczby transakcji tymi akcjami.