Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzenia loterii promocyjnej bez wymaganego zezwolenia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak Protokolant asystent sędziego Anna Wojtowicz-Hess po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. Banku w J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 października 2016 r., sygn. akt II SA/Ol 1233/16 w sprawie ze skargi W. Banku w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzenia loterii promocyjnej bez wymaganego zezwolenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Gry losowe
Bankowe prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 25 października 2016 r., sygn. akt II SA/Ol 1233/16, oddalił skargę W. Banku z siedzibą w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie z dnia [...] grudnia 2013 r. w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania loterii promocyjnej bez wymaganego zezwolenia.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przedstawił na wstępie stan faktyczny sprawy, z którego wynikało, że w wyniku kontroli przeprowadzonej u skarżącej ustalono, że skarżąca organizowała promocję rachunków terminowych "Lokata D.". Organizowane przez skarżącą przedsięwzięcie miało charakter loterii promocyjnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. 201, poz. 1540 ze zm.). Brak zezwolenia na urządzanie loterii pieniężnej skutkował nałożeniem kary pieniężnej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 89 ust. 2 pkt 1 ustawy o grach hazardowych, decyzją Naczelnika Urzędu Celnego w O. z dnia [...] czerwca 2013 r. w kwocie 820.586,41 zł w związku z urządzaniem loterii promocyjnej pod nazwą "Lokata D." w okresie od 23 sierpnia 2010 r. do 31 stycznia 2011 r. Wysokość kary pieniężnej stanowiła odpowiednik przychodu osiągniętego przez Bank, a ujawnionego w jego oświadczeniu z dnia 22 listopada 2012 r. Bank w piśmie z dnia 3 grudnia 2012 r. wycofał swoje oświadczenie co do wielkości osiąganych przychodów. Organ stwierdził, że przekazane pierwotnie przez stronę informacje o wielkości przychodu są prawidłowe, bowiem odnoszą się do składników wymienionych w opinii Prezesa Zarządu Związku Rewizyjnego Banków Spółdzielczych, jak również odpowiadają elementom przychodu Banku uzyskiwanym z inwestowania środków w różnego rodzaju instrumenty finansowe.

W wyniku wniesionego przez skarżącą odwołania zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. Dyrektor Izby Celnej w Olsztynie uchylił decyzję organu I instancji w całości i wymierzył skarżącej karę pieniężną w wysokości 762.203,10 zł z tytułu urządzania w okresie od 23 sierpnia 2010 r. do 31 stycznia 2011 r. loterii promocyjnej pod nazwą "Lokata d." bez wymaganego zezwolenia. Organ odwoławczy wymierzył karę w niższej wysokości, niż wyliczona w decyzji organu I instancji, przyjmując wariant korzystniejszy dla zobowiązanego do jej zapłaty, to jest niższy przychód, obliczony przy założeniach merytorycznych i rachunkowych, wskazanych szczegółowo w uzasadnieniu decyzji.

W wyniku skargi Banku na powyższą decyzję, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 25 marca 2014 r., sygn. akt II SA/OI 107/14, uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji. Sąd uznał, że w sprawie mamy do czynienia z grą hazardową, mimo że w ocenie Banku produkt bankowy w postaci rachunku lokaty terminowej był konkursem. Sąd stwierdził, że dane zamieszczone w piśmie z dnia 22 listopada 2012 r. nie stanowią wystarczającego materiału do poczynienia wiążących ustaleń co do przychodu Banku uzyskanego z loterii promocyjnej. Sąd wskazał, że skoro ustalona kwota przychodu, która stała się podstawą nałożenia na stronę kary pieniężnej jest sporna, to organy obu instancji winny dołożyć większych starań w celu ustalenia tego przychodu w prawidłowej wysokości.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Gry losowe
Bankowe prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej