Drugą kluczową kwestią podnoszoną przez stronę skarżącą i wymagającą odniesienia się do niej, jest zdaniem Sądu I instancji to, czy postępowanie administracyjne zostało wszczęte na skutek złożenia wniosku z dnia 20 czerwca 2017 r. o udzielenie zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej. Wszczęcie postępowania administracyjnego na żądanie strony ma miejsce z dniem doręczenia żądania organowi. Jednak tylko prawidłowy formalnie wniosek może spowodować wszczęcie postępowania w sprawie administracyjnej i w konsekwencji wykreować obowiązek właściwego organu do załatwienia sprawy. Skoro przepis art. 61 § 1 k.p.a. stanowi, że postępowanie administracyjne wszczynane jest również na żądanie strony, to oznacza, że wszczęcie tego postępowania jest możliwe tylko na podstawie takiego żądania, które czyni zadość wymaganiom prawnym określonym w kodeksie postępowania administracyjnego i innych odrębnych przepisach prawa.
Sąd I instancji stwierdził w konkluzji, że w rozpoznawanej sprawie skarżąca nie spełniła wymogu wynikającego z art. 100 ust. 2 pkt 4 ustawy - Prawo farmaceutyczne, dlatego nie można było uznać, że postępowanie administracyjne zostało wszczęte na skutek złożenia wniosku z dnia 20 czerwca 2017 r. Dlatego skarga podlegała oddaleniu.
W skardze kasacyjnej skarżąca zaskarżyła powyższy wyrok w całości, wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, a także o zasądzenie kosztów postępowania.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:
I. naruszenie prawa materialnego, tj. art. 100 ust. 4 pkt 2 ustawy - Prawo farmaceutyczne poprzez błędną jego wykładnię polegającą na uznaniu, że brak załączenia opinii Państwowej Inspekcji Sanitarnej o lokalu do wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej uniemożliwia jego rozpatrzenie;
II. naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 149 w zw. z art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. w zw. z art. 35 § 5, art. 61
§ 3 i art. 64 § 2 k.p.a., w zw. z art. 100 ust. 4 pkt 2 ustawy - Prawo farmaceutyczne poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, skutkujące oddaleniem skargi na bezczynność organu z uwagi na uznanie, iż brak przedłożenia opinii Państwowej Inspekcji Sanitarnej wraz z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej stanowi brak podania w rozumieniu art. 64 § 2 k.p.a., a w konsekwencji pozostawienie wniosku bez rozpoznania, a tym samym uznanie, że postępowanie nie zostało wszczęte.
Argumentację na poparcie powyższych zarzutów skarżąca przedstawiła w uzasadnieniu skargi kasacyjnej.
Warmińsko-Mazurski Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny nie skorzystał z prawa wniesienia odpowiedzi na skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie przypomnienia wymaga, że zgodnie z art. 183 § 1 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania, a mianowicie sytuacje enumeratywnie wymienione w § 2 tego przepisu. Skargę kasacyjną, w granicach której operuje Naczelny Sąd Administracyjny, zgodnie z art. 174 p.p.s.a., można oprzeć na podstawie naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie oraz na podstawie naruszenia przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Zmiana lub rozszerzenie podstaw kasacyjnych ograniczone jest natomiast, określonym w art. 177 § 1 p.p.s.a. terminem do wniesienia skargi kasacyjnej. Rozwiązaniu temu towarzyszy równolegle uprawnienie strony postępowania do przytoczenia nowego uzasadnienia podstaw kasacyjnych sformułowanych w skardze. Wywołane skargą kasacyjną postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym podlega więc zasadzie dyspozycyjności i nie polega na ponownym rozpoznaniu sprawy w jej całokształcie, lecz ogranicza się do rozpatrzenia poszczególnych zarzutów przedstawionych w skardze kasacyjnej w ramach wskazanych podstaw kasacyjnych. Istotą tego postępowania jest bowiem weryfikacja zgodności z prawem orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego oraz postępowania, które doprowadziło do jego wydania.