Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz Protokolant Marcin Chojnacki po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 27 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 971/12 w sprawie ze skargi P. R. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie nadania licencji zawodowej w zakresie zarządzania nieruchomościami oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 27 listopada 2012 r. w sprawie ze skargi P.R. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego, uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...].
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Wnioskiem z 20 grudnia 2007 r. P.R. wystąpił o dopuszczenie go do postępowania kwalifikacyjnego w zakresie zarządzania nieruchomościami. W dniu 13 marca 2008 r. Państwowa Komisja Kwalifikacyjna (dalej - PKK) przeprowadziła postępowanie kwalifikacyjne, obejmujące część pisemną egzaminu, w trakcie której skarżący uzyskał 68 punktów - na 100 możliwych. Niezbędne minimum stanowiło 70 punktów. Skarżący nie wystąpił o dopuszczenie do poprawkowej części pisemnej egzaminu w terminie 14 dni od ogłoszenia wyniku, dlatego też postępowanie kwalifikacyjne zostało uznane za zakończone wynikiem negatywnym na podstawie § 31 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 17 lutego 2005 r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami oraz doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami i zarządców nieruchomości (Dz. U. Nr 35, poz. 314 - dalej rozporządzenie z 17 lutego 2005 r.).
Następnie Minister Infrastruktury decyzją z [...] kwietnia 2008 r. odmówił nadania P.R. licencji zawodowej w zakresie zarządzania nieruchomościami. Po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, skarżący ostatecznie uzyskał z części pisemnej egzaminu 69 punktów, wobec czego postępowanie kwalifikacyjne zakończyło się wynikiem negatywnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. po rozpoznaniu skargi wniesionej przez P.R. oddalił ją wyrokiem z 22 maja 2009 r. I SA/Wa 1867/08 uznając, że nie jest powołany do oceny odpowiedzi udzielonych przez kandydata na pytania testu, zatem takie kwestie, jak stopień trudności i niejasności pytań testowych nie mogły podlegać kontroli sądowej.
Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę kasacyjną P.R. wyrokiem z 25 sierpnia 2010 r., II GSK 735/09, uchylił powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 22 maja 2009 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
WSA ponownie rozpatrując sprawę, wyrokiem z 12 stycznia 2011 r., I SA/Wa 2158/10, oddalił skargę, uznając, że postępowanie przed Komisją toczyło się z zachowaniem przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami jak i rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 17 lutego 2005 r.
P.R. zaskarżył w całości powyższy wyrok skargą kasacyjną, domagając się jego uchylenia i uwzględnienia skargi, ewentualnie uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania temu Sądowi oraz zasądzenie kosztów postępowania. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie:
1. przepisów prawa materialnego przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, tj. art. 2, art. 32 oraz art. 45 Konstytucji RP, art. od 7 do 10 K.p.a., art. 191, art. 197 ustawy o gospodarce nieruchomościami, a także § 30 i § 31 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 17 lutego 2005 r., polegające na sprzecznej z Konstytucją wykładni ww. przepisów, z której wynika, że dokonana ocena stanowiska Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej oraz Ministra Infrastruktury jest zgodna z prawem,