Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Rafał Batorowicz Sędzia NSA Jan Bała Sędzia NSA Kazimierz Brzeziński (spr.) Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. S. - A. -M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 13 stycznia 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 1798/08 w sprawie ze skargi J. S. - A. -M. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty z tytułu pobrania opłaty za czynności urzędowe w zakresie miar 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J. S.- A. -M. na rzecz Prezesa Głównego Urzędu Miar kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 13 stycznia 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 1798/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę J. S. A. - M. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty z tytułu pobrania opłaty za czynności urzędowe w zakresie miar.
Sąd orzekał w następujących okolicznościach faktycznych.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...], Prezes Głównego Urzędu Miar odmówił stwierdzenia nadpłaty w opłacie pobranej za udzielenie przez Prezesa Głównego Urzędu Miar zezwoleń na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie instalacji lub napraw oraz sprawdzania urządzeń rejestrujących, stosowanych w transporcie drogowym - tachografów samochodowych (decyzja nr [...] z dnia [...] września 2006 r., nr [...] z dnia [...] września 2006 r. oraz nr [...] z [...] września 2006 r.). W uzasadnieniu organ podał, że J. S. - A.-M. podał we wniosku o wydanie zezwoleń adresy trzech oddziałów firmy, w których miała być prowadzona działalność, dlatego wydane zostały trzy odrębne zezwolenia, a następnie od każdego z zezwoleń pobrano opłatę w wysokości 12.000 zł.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...], Prezes Głównego Urzędu Miar, po ponownym rozpoznaniu sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] kwietnia 2008 r. W uzasadnieniu organ podał, że wnioskodawcy wydane zostały trzy zezwolenia w formie decyzji administracyjnych, które nie były kwestionowane i stały się ostateczne. Zdaniem organu z art. 16c ust.4 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441 ze zm.), dalej: Prawo o miarach, wynika, że miejsce świadczenia usług określone w zezwoleniu może być tylko jedno, zaś wskazanie trzech miejsc wymagało wydania trzech zezwoleń i pobrania opłat z tego tytułu w wysokości po 12.000 zł za każde z zezwoleń.
Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalając skargę na powyższą decyzję wskazał, że z treści art. 16c ust.1 pkt 2 Prawa o miarach (nieistniejąca jednostka redakcyjna) wynika, że zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie instalacji, napraw oraz sprawdzania urządzeń stosowanych w transporcie drogowym - tachografów samochodowych jest wydawane dla danego podmiotu, ze wskazaniem konkretnego i tylko jednego miejsca prowadzonej działalności. Zdaniem Sądu z przepisów Prawa o miarach wynika, że jednym zezwoleniem można objąć tylko i wyłącznie jedno miejsce świadczenia usług.
Sąd nie podzielił stanowiska skarżącego, że jedynie pierwsza z wydanych decyzji stanowiła właściwe zezwolenie na prowadzenie działalności, a pozostałe stanowiły jej uzupełnienie wyrażające się w dwukrotnym dodaniu nowego miejsca świadczenia usług.
Zdaniem Sądu I instancji nie ma racji skarżący twierdząc, że zaskarżona decyzja nie jest zgodna z prawem wspólnotowym, a konkretnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz.U.UE.L.85.370.8; Dz.U.UE-sp.07-1-227 ze zm.), dalej: rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85. Powołane rozporządzenie określa bowiem generalną zasadę wykonywania instalacji i napraw urządzeń rejestrujących używanych w transporcie wyłącznie przez instalatorów lub warsztaty uprawnione przez właściwe organy państw członkowskich. Zasady dotyczące uzyskiwania zezwoleń na prowadzenie powyższej działalności precyzują natomiast przepisy prawa krajowego, zastosowane w niniejszej sprawie.