Skarga kasacyjna na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie zawieszenia uprawnień doradcy inwestycyjnego i maklera papierów wartościowych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz (spr.) Sędziowie Rafał Batorowicz NSA Małgorzata Korycińska Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 21 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Komisji Nadzoru Finansowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 25 kwietnia 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 369/07 w sprawie ze skargi M. A. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia uprawnień doradcy inwestycyjnego i maklera papierów wartościowych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2007 r. o sygn. akt VI SA/Wa 369/07 uwzględnił skargę M. A. i uchylił decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] grudnia 2006 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Komisji Papierów Wartościowych i Giełd z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] , w której organ ten zawiesił uprawnienia skarżącego do wykonywania licencji doradcy inwestycyjnego oraz maklera papierów wartościowych z powodu stwierdzenia naruszenia przepisów regulaminu w związku z wykonywaniem przez skarżącego zawodu w P. P. I. M. S. A.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych i Giełd postanowieniem z dnia 7 lipca 2005 r. wszczął postępowanie przeciwko M. A. posiadającemu uprawnienia maklera papierów wartościowych o numerze licencji 464 i doradcy inwestycyjnego o numerze licencji 63 w celu ustalenia, czy M. A. należycie wykonywał zawód i czy przy wykonywaniu obowiązków służbowych nie naruszył przepisów prawa. Podstawą wszczęcia postępowania były ustalenia Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, później Komisji Nadzoru Finansowego, związane z podejrzeniem ujawnienia tajemnicy zawodowej przez M. A., zatrudnionego na stanowisku Dyrektora Departamentu Zarządzania Aktywami w P. P. I. M. S.A., dalej P.P.I.M. S.A. polegającej na przekazaniu J. B. - pracownikowi P.T.E. PZU S.A. i wiadomości elektronicznej z dnia 2 września 2003 r. na temat planowanej transakcji kupna akcji spółki S. S. S.A. na rachunek funduszy zarządzanych przez P.P.I.M S.A. w wysokości 103 zł za akcję. Ponadto organ zaznaczył, że w wiadomości elektronicznej z dnia 10 kwietnia 2003 r. M. A. przekazał informację dotyczącą zakupionych akcji spółki S. O. S.A. w okresie od 15 marca 2003 r. do 8 kwietnia 2003 r. na rachunek funduszy P. Z. P. O. F. I. oraz P. F. E. C.D.M. P. S.A. Na te okoliczności przeprowadzono przed Komisją Papierów Wartościowych i Giełd rozprawę administracyjną, w której zeznania złożyli M. A. i osoby reprezentujące Związek Maklerów i Doradców oraz powołani przez organ świadkowie reprezentujący P.P.I.M S.A.

Na podstawie zebranych materiałów dowodowych Komisja Papierów Wartościowych i Giełd wydała w dniu 25 lipca 2006 r. decyzję o zawieszeniu M. A. uprawnień doradcy inwestycyjnego oraz maklera papierów wartościowych na okres 3 miesięcy. Ponadto organ nadzoru stwierdził naruszenie art. 159 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 111, poz. 937) i odstąpił od wymierzenia sankcji administracyjnej określonej w art. 130 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz.1538).

Komisja Nadzoru Finansowego w decyzji z dnia 11 grudnia 2006 r., dalej Komisja, utrzymała w mocy decyzję wydaną w I instancji. Komisja uznała, że przekazanie przez M. A. informacji dotyczących szczegółów transakcji kupna akcji S. S. S.A. pracownikowi innej instytucji finansowej stanowiło naruszenie tajemnicy zawodowej. Udostępnienie takich danych J. B. - pracownikowi PTE PZU S.A. zgłaszającej popyt na te akcje mogło spowodować naruszenie interesów uczestników publicznego obrotu papierami wartościowymi. J. B. nie posiadał pełnomocnictwa od E. I. - podmiotu bezpośrednio sprzedającego akcje spółki S. S. S.A. do pośredniczenia w tej transakcji między zainteresowanymi podmiotami. Komisja ustaliła, że informacje przesłane J. B. nie były publicznie dostępne, ponieważ raport, który został przekazany przez P.P.I.M. S.A. do Komisji w dniu 4 kwietnia 2003 r. zawierał bardziej ogólne informacje w tej kwestii. Organ podkreślił, że w celu zakwalifikowania określonej informacji jako tajemnicy zawodowej, o której mowa w art. 4 pkt 18 ustawy o publicznym obrocie papierami wartościowymi, dalej u.p.o.p.w. , nie jest konieczne wykazanie rzeczywistego naruszenia interesu konkretnych podmiotów działających na rynku papierów wartościowych, lecz wystarczy jedynie stwierdzenie, że istniała możliwość naruszenia interesów tych podmiotów. Zdaniem organu zachowanie M. A. naruszało przepisy § 4 pkt 3 rozdziału 4 zatytułowanego "Zasady przekazywania informacji niejawnych" regulaminu ochrony przepływu informacji poufnych obowiązującego w P.P.I.M. S.A., a które zakazywały przekazywania informacji niejawnych komukolwiek, z wyjątkiem osób zatrudnionych w P.P.I.M. S.A., o ile były one niezbędne do wykonywania obowiązków służbowych. Organ podniósł także, że M. A. złożył w dniu 2 lipca 2001 r. oświadczenie pisemne, w którym zobowiązał się do "przestrzegania tajemnicy informacji niejawnych, zasad ich przekazywania oraz zabezpieczenia." Rozstrzygnięcie o zawieszeniu uprawnień maklera oraz doradcy finansowego organ oparł na przepisach dwóch ustaw tj. ustawy o z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 111 poz. 937) oraz ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183 poz. 1538). Organ podkreślił, że przepisy ustawy o publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz przepisy aktualnej ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (art. 159 u.p.o.p.w oraz art. 148 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi) nakładają na doradcę inwestycyjnego i maklera prawny obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej. Według Komisji M. A. miał bowiem obowiązek wykonywać swój zawód w sposób należyty (art. 27 ust. 1 u.p.o.p.w.), czyli zgodnie z przepisami regulaminu normującymi przepływ informacji niejawnych w instytucji, w której był zatrudniony oraz z innymi przepisami wewnętrznymi i nie stwarzając tym samym zagrożenia dla interesów finansowych klientów. (art. 27 ust. 1 i art. 28 u.p.o.p.w.). Zdaniem organu brak jest podstaw do uznania należytego wywiązywania się z obowiązków służbowych w sytuacji, gdy pracownik instytucji finansowej narusza procedury wewnętrzne będące odpowiednikiem norm ustawowych. Konsekwencją naruszenia tego obowiązku określonego w u.p.o.p.w. było zastosowanie przez organ nadzoru sankcji administracyjnej wymienionej w art. 130 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Podstawę prawną zastosowania art.130 nowej ustawy stanowił art. 220 ust. 1 tej ustawy, zgodnie z którym do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy nowej ustawy.

Strona 1/6