Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Protokolant Tomasz Haintze po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia 2 września 2014 r., sygn. akt I SA/Bd 707/14 w sprawie ze skargi M. w B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o pomocy de minimis 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Prezydenta Miasta B. z dnia [...] marca 2013 r. nr [...]; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz M. w B. 780 (siedemset osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. wyrokiem z dnia 2 września 2014 r. o sygn. akt I SA/Bd 707/14 oddalił skargę M. w B. (dalej: Spółka) na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. (dalej: SKO; Kolegium) z dnia [...] kwietnia 2014 r. odmawiające wydania zaświadczenia o pomocy de minimis.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.
Postanowieniem z dnia [...] marca 2013 r. Prezydent Miasta B., działając na podstawie § 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810 ze zm.; dalej: rozporządzenie z dnia 19 grudnia 2007 r.), odmówił wydania Spółce zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis w kwocie 90 720 zł (równowartość 22 181,47 euro). Stwierdził, że środki z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (zfron) Spółka wydatkowała w dniu 27 grudnia 2012 r., a informację o dokonanych wydatkach w celu uzyskania zaświadczenia strona przedstawiła w dniu 31 stycznia 2013 r., a więc po upływie 30-dniowego terminu.
Postanowieniem z dnia [...] maja 2013 r. SKO w B. utrzymało w mocy powyższe postanowienie organu I instancji.
Wyrokiem z dnia 3 września 2013 r. o sygn. akt I SA/Bd 438/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. uchylił postanowienie SKO z dnia [...] maja 2013 r. z powodu mającego istotny wpływ na wynik sprawy naruszenia przepisów postępowania, bo w sprawie nie ustalono kiedy nastąpiło wydatkowanie środków i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ.
Ponownie rozpatrując sprawę, postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2014 r. SKO w B. utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta B. z dnia [...] marca 2013 r., wyjaśniając, że datą wydatkowania środków był 27 grudnia 2012 r. W związku z tym termin do przedstawienia informacji o dokonaniu wydatków z zfron mijał 26 stycznia 2013 r. Spółka złożyła wniosek o wydanie zaświadczenia wraz z informacją, o której mowa w § 9 ust. 2 cyt. rozporządzenia 31 stycznia 2013 r., co oznacza, że informacja została złożona po upływie terminu 30 dni od dnia dokonania wydatku. SKO uznało, że termin z § 9 ust. 2 jest terminem prawa materialnego, więc po jego upływie uprawnienie do uzyskania zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis wygasa.
Oddalając skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał kontrolowane postanowienie za zgodne z prawem i wskazał, że z mocy art. 153 p.p.s.a. jest związany oceną prawną dokonaną przez Sąd w wyroku z dnia 3 września 2013 r. Sąd przesądził wówczas, że termin z § 9 ust. 2 rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2007 r. jest terminem materialnym, co oznacza, że nie może ulec wydłużeniu i polecił by SKO ustaliło w sposób niewątpliwy kiedy nastąpiło wydatkowanie środków.
Zdaniem Sądu przedmiot sporu sprowadza się do rozstrzygnięcia zagadnienia czy 30-dniowy termin do złożenia informacji, o której mowa w § 9 ust. 2 rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2007 r. należy liczyć od dnia dokonania wydatku rozumianego jako dokonanie przelewu z właściwego konta na rzecz kontrahenta (jak twierdzi organ) czy też od dnia dokonania rozliczenia wewnętrznego (jak twierdzi strona).