Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Protokolant Patrycja Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. Spółki z o.o. w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 września 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 1414/12 w sprawie ze skargi B. Spółki z o.o. w O. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do uiszczenia kwoty za przeprowadzone badania jakości paliwa 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na rzecz B. Spółki z o.o. w O. kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 26 września 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "B." sp. z o.o. z siedzibą w O. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] kwietnia 2012 r. w przedmiocie zobowiązania do uiszczenia kwoty za przeprowadzone badania jakości paliwa.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
W dniu [...] maja 2009 r. inspektorzy M. Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej (dalej MWIIH), na podstawie upoważnienia Nr [...] z [...] maja 2009 r., przeprowadzili kontrolę spółki w bazie paliw przy ul. S. w O. Podczas kontroli pobrano do badań laboratoryjnych, bezpośrednio ze zbiornika podziemnego, próbkę paliwa w ilości 4 litrów (olej napędowy) oraz próbkę kontrolną również w ilości 4 litrów paliwa (olej napędowy). Zabezpieczone próbki przewieziono specjalistycznym transportem do laboratorium w celu przeprowadzenia badań jakościowych parametrów określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z 9 grudnia 2008 r. w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych (Dz. U. Nr 221, poz. 1441).
Z protokołu badań kontroli wynikało, że próbka oleju napędowego w zakresie badanych parametrów nie spełniała wymagań ww. rozporządzenia z uwagi na zawartość zanieczyszczeń.
Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. wydaną na podstawie przepisów art. 24 ust. 1, 4 i 5, art. 12 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 1, art. 3 ust. 1 ustawy o systemie monitorowania organ zobowiązał spółkę do uiszczenia na rachunek Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów kwoty [...] zł stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych próbki oleju napędowego o nr [...].
We wniosku z [...] lipca 2010 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy spółka, nie zgadzając się z powyższą decyzją podniosła, że pobrane paliwo było dobrej jakości, a zanieczyszczenia w jego próbce znalazły się na skutek niewłaściwego jej pobrania, jak również zarzuciła organowi nieuwzględnienie opinii z dnia [...] września 2009 r. - ocena prawidłowości przeprowadzonej kontroli (jej wyników i wniosków), sporządzonej przez rzeczoznawcę W. M. (zdaniem spółki próbkę pobrano z samego dna zbiornika - słup cieczy 33,3 cm, próbopobieralnikiem o wysokości 43 cm, zatem wzburzając zanieczyszczenia znajdujące się na dnie).
Decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. ([...]) organ utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję (wcześniej decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. [...] organ również utrzymał w mocy pierwszoinstancyjną decyzję organu z dnia [...] czerwca 2010 r., jednak następnie wydał w dniu [...] listopada 2010 r. decyzję [...], którą stwierdził nieważność ww. decyzji z [...] sierpnia 2010 r. z powodu wydania jej z rażącym naruszeniem prawa; w tej sytuacji aktualny stał się znowu ww. wniosek skarżącej z [...] lipca 2010 r.). Jako podstawę prawną decyzji z dnia [...] lipca 2011 r. organ wskazał art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.) dalej "k.p.a.", oraz art. 12 ust. 1, art. 24 ust. 1,4 i 5 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy o systemie monitorowania. W uzasadnieniu swojego stanowiska organ przestawił następującą argumentację: