Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Anna Robotowska Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik (spr.) Protokolant Anna Ważbińska po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 18 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1812/12 w sprawie ze skargi S. K. na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S. K. na rzecz Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. (dalej: WSA w W. lub Sąd I instancji) wyrokiem z dnia 18 grudnia 2012 r., sygn. akt V SA/Wa 1812/12 oddalił skargę S. K. na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych (dalej: GKO albo Komisja) z dnia [...] kwietnia 2012 r., sygn. akt [...] o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.
I
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.
Orzeczeniem z dnia [...] grudnia 2011 r., sygn. akt [...] Regionalna Komisja Orzekająca w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej w O. (dalej: RKO) działając na podstawie art. 42 ust. 1, art. 51 oraz art. 135 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 168), dalej: u.d.f.p.:
1. uznała S. K. odpowiedzialnym za nieumyślne naruszenie dyscypliny finansów publicznych w Zarządzie Oświaty, Kultury i Sportu w G. (dalej: ZOKS) określone w art. 18 pkt 2 u.d.f.p., polegające na niesporządzeniu jednostkowych sprawozdań ZOKS za okres od 1.01.2010 r. do 30.06.2010 r., co było niezgodne z § 6 ust. 1 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 1 pkt 1 oraz § 8 ust. 1 w zw. z § 8 ust. 2 pkt 2 i załącznikiem nr 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie sprawozdań jednostek sektora finansów publicznych w zakresie operacji finansowych (Dz. U. Nr 43, poz. 247 ze zm.), dalej: rozporządzenie MF z dnia 4 marca 2010 r.;
2. stosując art. 36 ust. 1 u.d.f.p. odstąpiła od wymierzenia kary;
3. stosując art. 167 ust. 1 u.d.f.p. orzekła o zwrocie kosztów na rzecz Skarbu Państwa w wysokości 282,27 zł.
Uzasadniając rozstrzygnięcie RKO podkreśliła, że fakt naruszenia dyscypliny finansów publicznych przez S. K. był niewątpliwy, natomiast stwierdzone naruszenie było nieumyślne, ponieważ niesporządzone sprawozdania, jako "zerowe", nie wpłynęły na zniekształcenie stanu finansów publicznych ZOKS, co przemawiało za odstąpieniem od wymierzenia kary.
Orzeczeniem z dnia [...] kwietnia 2012 r. GKO uchyliła orzeczenie RKO w zakresie pkt 1 i uznała S. K. odpowiedzialnym naruszenia dyscypliny finansów publicznych określonego w art. 18 pkt 2 u.d.f.p., polegającego na niesporządzeniu jednostkowych sprawozdań ZOKS za okres od 1.01.2010 r. do 30.06.2010 r., co było niezgodne z § 6 ust. 1 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 1 pkt 1 oraz § 8 ust. 1 w zw. z § 8 ust. 2 pkt 2 i załącznikiem nr 7 rozporządzenia MF z dnia 4 marca 2010 r., a w zakresie pkt 2 i 3 utrzymała w mocy orzeczenie RKO. Z treści uzasadnienia orzeczenia GKO wynika, że stan faktyczny sprawy został ustalony prawidłowo. Strona, będąc kierownikiem jednostki sektora finansów publicznych była odpowiedzialna za sprawozdawczość ZOKS i nie miało znaczenia powierzenie obowiązków z tym zakresie innej osobie, niewiedza strony i błąd co do tego, że część sprawozdań nie została sporządzona. Zgodnie z prawem sprawozdania miały być sporządzone i przekazane właściwemu organowi. Zdaniem GKO odpowiedzialności strony nie zniósł fakt, że sprawozdania te były "zerowe". Ta okoliczność została uwzględniona poprzez odstąpienie od wymierzenia kary. GKO wyjaśniła, że nowelizacja u.d.f.p., która weszła w życie z dniem 11 lutego 2012 r. zniosła podział czynów stanowiących naruszenie dyscypliny finansów publicznych na popełnione umyślnie i nieumyślnie, a skoro znowelizowana u.d.f.p. zachowała winę jako podstawę odpowiedzialności to w sytuacji przypisania stronie winy należało stosować ustawę nową, bo ustawa poprzednio obowiązująca nie była w tym zakresie dla strony względniejsza. Z tych powodów orzeczenie RKO musiało zostać uchylone w pkt 1, a w pozostałym zakresie utrzymane w mocy.