Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Kierejczyk Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Cezary Pryca (spr.) Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Rady Miasta M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 marca 2009 r. sygn. akt VI SAB/Wa 85/08 w sprawie ze skargi "F." Spółki z o.o. w W. na bezczynność Rady Miasta M. w przedmiocie bezczynności organu w sprawie podjęcia uchwały dotyczącej zaopiniowania lokalizacji salonu gry na automatach 1) uchyla zaskarżony wyrok; 2) oddala skargę; 3) zasądza od "F." Spółki z o.o. w W. na rzecz Rady Miasta M. kwotę 297 (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 11 marca 2009 r., sygn. akt VI SAB/Wa 85/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uwzględnił skargę "F." Spółki z o.o. z siedzibą w W. (dalej skarżąca, spółka) na bezczynność Rady Miejskiej w M. w sprawie podjęcia uchwały dotyczącej zaopiniowania lokalizacji salonu gry na automatach i nakazał Radzie Miejskiej w M. zaopiniowanie lokalizacji ośrodka gier w terminie do sześćdziesięciu dni od dnia doręczenia wyroku wraz z uzasadnieniem.
Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia faktyczne.
Wnioskiem z dnia 31 marca 2008 r. skarżąca zwróciła się do Rady Miejskiej w M. o zaopiniowanie lokalizacji salonu gry na automatach w M. przy ul. Ż. [...].
Uchwałą nr [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r. Rada Miejska w M. zaopiniowała negatywnie wniosek spółki dotyczący zamiaru uruchomienia salonu gier na automatach w proponowanej lokalizacji.
Wnioskiem z dnia 22 kwietnia 2008 r. skarżąca ponownie zwróciła się do organu stanowiącego Miasta M. o wydanie pozytywnej opinii. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2008 r., w którym zwrócono uwagę na obowiązujące przepisy, które kreują wymogi jakie trzeba spełniać, aby można było urządzać gry i zakłady wzajemne, m.in. nakazują całodobowy monitoring wraz z magnetycznym zapisem obrazu i ochronę w godzinach nocnych, co ma gwarantować wzrost bezpieczeństwa w bezpośredniej okolicy lokalizacji salonu gry. Skarżąca zwróciła się także o zwołanie zebrania przedstawicieli Osiedla nr 1, na którym przedstawiciel spółki mógłby wyjaśnić zagadnienia budzące wątpliwości. Dodatkowo do pisma załączono pisma miejskich i powiatowych Komend Policji oraz pisma Straży Miejskich w P. T. i w R., a także kopię planu zagospodarowania terenu z wyznaczonym miejscem pod parking.
Przewodniczący Rady Miejskiej w M., pismem z dnia 13 maja 2008 r., podniósł, iż wniosek skarżącej o wydanie opinii w przedmiocie lokalizacji salonu gier w M. przy ul. Ż. [...] został już zaopiniowany negatywnie, a kolejny wniosek nie zawiera żadnych nowych treści, niż uprzednio złożony. Nie zmienił się też stan faktyczny, prawny ani żadne inne okoliczności mogące mieć wpływ na treść opinii. Ponowne wydanie opinii w tej samej sprawie było więc, zdaniem Przewodniczącego Rady, bezzasadne i bezcelowe.
Pismem z dnia 20 maja 2008 r. spółka wezwała Radę Miasta M. do usunięcia naruszenia jej interesu prawnego, polegającego na zaniechaniu wydania uchwały wyrażającej opinię w przedmiocie lokalizacji salonu, to jest w przedmiocie wniosku z 22 kwietnia 2008 r., w którym, zdaniem skarżącej, przedstawiono nową argumentację, załączając dokumenty będące dowodem na to, że działalność skarżącej nie powoduje zakłócania ładu i porządku publicznego.
Uchwałą nr [...] z dnia [...] maja 2008 r. Rada Miejska w M., odmówiła uwzględnienia wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego. W uzasadnieniu wskazała, że zadośćuczyniła wymogowi art. 32 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 4, poz. 27 ze zm. dalej u.g.z.w.), bowiem wniosek skarżącej z 22 kwietnia 2008 r. nie zawierał innych treści, niż uprzednio rozpatrzony, a zaopiniowanie punktu gier nie wymagało konsultacji z jednostką pomocniczą, jaką jest osiedle.