Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie odmowy wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Jan Bała Sędzia NSA Joanna Kabat - Rembelska (spr.) Protokolant Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Samodzielnego Publicznego Ośrodka Rehabilitacji Leczniczej w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 23 stycznia 2013 r. sygn. akt V SA/Wa 2173/12 w sprawie ze skargi Samodzielnego Publicznego Ośrodka Rehabilitacji Leczniczej w T. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Samodzielnego Publicznego Ośrodka Rehabilitacji Leczniczej w T. na rzecz Ministra Pracy i Polityki Społecznej kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6539 Inne o symbolu podstawowym 653
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona zdrowia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej
Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. Wyrokiem z 23 stycznia 2013 r., sygn. akt V SA/Wa 2173/12, oddalił skargę Samodzielnego Publicznego Ośrodka Rehabilitacji Leczniczej w T. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z [...] lipca 2012 r., nr [...] o odmowie wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Samodzielny Publiczny Ośrodek Rehabilitacji Leczniczej w T. złożył do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: PFRON) wniosek o wypłatę miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za okres od października do grudnia 2011 r. Prezes Zarządu PFRON decyzjami z: [...] grudnia 2011 r., [...] stycznia 2012 r. i [...] lutego 2012 r. odmówił wnioskodawcy wypłaty żądanego dofinansowania, zaś Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją z [...] lipca 2012 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy stwierdził, że Samodzielny Publiczny Ośrodek Rehabilitacji Leczniczej w T. jest jednostką sektora finansów publicznych, zaś działalność samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, będących jednostkami sektora finansów publicznych, jest finansowana z uzyskiwanych przez nie dochodów i przychodów stanowiących środki publiczne. W kosztach tej działalności mieszczą się również wydatki na wynagrodzenia pracowników, co oznacza, że są one finansowane ze środków publicznych. Tymczasem z art. 26b ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j.: Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721; dalej: ustawa o rehabilitacji zawodowej) wynika, że miesięczne dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzenia pracownika w części finansowanej ze środków publicznych. Skutkowało to odmową przyznania stronie żądanego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych. Wydając takie rozstrzygnięcie, organ odwoławczy miał na względzie stanowisko Ministra Finansów zawarte w piśmie z [...] grudnia 2011 r. (nr [...]).

Zdaniem Sądu pierwszej instancji, stanowisko organów administracji odpowiadało prawu, zaś stanowiący podstawę zaskarżonej decyzji art. 26b ust. 7 ustawy o rehabilitacji zawodowej został przez organ prawidłowo zinterpretowany i zastosowany.

Sąd stwierdził, że z art. 26b ust. 7 ustawy o rehabilitacji zawodowej jednoznacznie wynika, iż miesięczne dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzenia pracownika w części finansowanej ze środków publicznych. Skarżący jest jednostką sektora finansów publicznych, finansującym swoją działalność, w tym wynagrodzenia pracowników, w całości ze środków publicznych - środków finansowych Narodowego Funduszu Zdrowia. W kosztach tej działalności mieszczą się również wydatki na wynagrodzenia pracowników, co oznacza, że są one finansowane ze środków publicznych.

W ocenie Sądu pierwszej instancji, na rozstrzygnięcie sprawy nie miała wpływu okoliczność, że w zaskarżonej decyzji organ administracji zmienił swoje wcześniejsze stanowisko dotyczące interpretacji art. 26b ust. 7 ustawy o rehabilitacji zawodowej. Sąd uznał, że organ miał obowiązek odstąpienia od błędnej interpretacji stosowanego przepisu w momencie, gdy uzyskał świadomość błędu, co miało związek z wyjaśnieniami zawartymi w piśmie Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2011 r. Zasada zaufania obywatela do państwa nie oznacza bowiem, że organ nie może zmieniać ocen prawnych - w szczególności gdy zmiana prowadzi do prawidłowego zastosowania określonych przepisów - ale, że nie może tego czynić dowolnie, w sposób uniemożliwiający kontrolę argumentacji przemawiającej, w jego ocenie, za zmianą dotychczasowego stanowiska. W ocenie WSA w rozpoznawanej sprawie organ wyjaśnił w sposób wyczerpujący podjęte rozstrzygnięcie.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6539 Inne o symbolu podstawowym 653
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona zdrowia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej