Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia del. WSA Izabella Janson (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 listopada 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 1061/16 w sprawie ze skargi T. F. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu bronią i amunicją 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla zaskarżoną decyzję, 3. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz T. F. 1570 (tysiąc pięćset siedemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
Wyrokiem z dnia 3 listopada 2016 r., sygn. akt VI SA/Wa 1061/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. F. (dalej też: "strona", "skarżący") na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: "Minister") z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję z dnia [...] listopada 2015 r. w sprawie cofnięcia koncesji z dnia [...] czerwca 2003 r. udzielonej skarżącemu na wykonywanie działalności gospodarczej w ramach przedsiębiorstwa indywidualnego [...], w zakresie obrotu bronią i amunicją.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2016 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 Kpa. w związku z art. 17 ust. 2 pkt 1 oraz w związku z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (j.t. Dz.U. z 2012 r. poz. 1017, ze zm.; dalej "ustawa") utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] listopada 2015 r. cofającą T. F. koncesję nr [...] udzieloną przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w dniu [...] czerwca 2003 r., na wykonywanie działalności gospodarczej w ramach ww. przedsiębiorstwa indywidualnego w zakresie: obrotu bronią i amunicją określoną w ust. 2-6, ust. 9 i 10 oraz ust. 14 pkt 1 Załącznika Nr 1 "Rodzaje broni i amunicji - BA" do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie rodzajów broni i amunicji oraz wykazu wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, na których wytwarzanie lub obrót jest wymagana koncesja (Dz.U. Nr 145 poz. 1625, ze zm.), a także obrotu wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym określonymi w pozycjach: WT XII ust. 3 i 4, WT XIV ust. 1 Załącznika Nr 2 "Wykaz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym - WT" do ww. rozporządzenia.
W uzasadnieniu decyzji Minister wyjaśnił, że powodem wydania decyzji cofającej koncesję było niewykonanie przez przedsiębiorcę zaleceń Ministra, wydanych na skutek kilkukrotnych kontroli działalności gospodarczej wykonywanej przez przedsiębiorcę, tj. w dniach 1-8 sierpnia 2013 r., 26 września - 1 października 2013 r., 5-9 grudnia 2013 r., zawartych w pismach z dnia 13 grudnia 2013 r. oraz 26 marca 2014 r., poprzez dokonywanie sprzedaży pistoletów marki [...] i [...] w sposób uwzględniający zaliczenie ich do kategorii broni palnej gazowej oraz rewolwerów marki [...], [...], [...], [...] i pistoletów [...], a także innych działających na tej samej zasadzie w sposób uwzględniający zaliczenie ich do kategorii broni palnej, na którą wymagane jest pozwolenie na broń i przestrzegania w związku z tym warunków określonych w art. 30 ustawy.
Minister, stwierdzając, że przedsiębiorca nie zaprzestał kwestionowanego przez organy Policji sposobu sprzedaży ww. broni i w dalszym ciągu oferował między innymi rewolwery [...] i [...] oraz pistolety [...] i [...] jako broń niewymagającą stosownego pozwolenia na jej posiadanie, decyzją z dnia [...] listopada 2015 r. cofnął ww. przedsiębiorcy koncesję nr [...] na podstawie art. 17 ust. 2 pkt 1 ustawy.