Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Janusz Drachal (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Wdowiak Protokolant Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "A." Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 1422/10 w sprawie ze skargi "A." Spółki z o.o. w Warszawie na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym za niezasadne oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 24 stycznia 2011 r., sygn. akt V SA/Wa 1422/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. Sp. z o. o. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...], nr [...] wydane w przedmiocie uznania zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym za bezzasadne. Wyrok ten zapadł na tle następującego stanu faktycznego sprawy.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Mazowiecki Wojewódzki Transportu Drogowego nałożył na A. Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie karę pieniężną w wysokości 10.000 zł.
W dniu 4 stycznia 2010 r. organ ten wystawił tytuł wykonawczy nr [...]. Na tej podstawie Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Targówek wydał w dniu 20 stycznia 2010 r. zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność z rachunku bankowego spółki A.
A. Sp. z o. o. pismem z dnia [...] wniosła do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Targówek zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej z wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego.
Do Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w dniu [...] wpłynęło - w trybie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954 ze zm. powoływanej dalej jako u.p.e.a.) - pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Targówek z wnioskiem o zajęcie stanowiska odnośnie do podniesionych przez Spółkę A. zarzutów. Postanowieniem z dnia 3 marca 2010 r. wierzyciel - Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego - uznał jednak zarzuty dłużnika za bezzasadne.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...], Główny Inspektor Transportu Drogowego - po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez A. Sp. z o.o. - utrzymał w mocy postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 3 marca 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając zaskarżonym wyrokiem skargę A. Sp. z o. o. wskazał, że stosownie do art. 1a pkt 13 u.p.e.a. użyte w ustawie pojęcie wierzyciela oznacza podmiot uprawniony do żądania wykonania obowiązku lub jego zabezpieczenia w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczającym. Z treści art. 5 § 1 pkt 1 u.p.e.a. wynika natomiast, iż uprawnionym do żądania wykonania w drodze egzekucji administracyjnej obowiązków określonych w art. 2 jest w odniesieniu do kar pieniężnych wymierzanych przez organy administracji rządowej właściwy do orzekania organ l instancji, z zastrzeżeniem pkt 4.
Stosownie do art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2001 r., nr 125, poz. 1371 ze zm.) powoływanej dalej jako ustawa o transporcie drogowym, wojewódzki inspektor transportu drogowego jest kierownikiem wojewódzkiej inspekcji transportu drogowego wchodzącej w skład wojewódzkiej administracji zespolonej. Wskazać w tym kontekście należy, iż zgodnie z art. 51 ust. 6 ustawy o transporcie drogowym w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji inspekcji organem właściwym jest wojewódzki inspektor, a organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego Główny Inspektor. Takie rozwiązanie dopuszcza ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. z 2009 r. nr 31, poz. 206), która w art. 2 pkt 2 stanowi, iż zadania administracji rządowej w województwie wykonują organy rządowej administracji zespolonej w województwie, w tym kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży. Uprawnieni do kontroli drogowej inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego, stosownie do art. 93 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym, mają prawo nałożyć na wykonującego przewozy drogowe lub inne czynności związane z przewozem karę pieniężną za naruszenie obowiązków lub warunków wynikających z przepisów ustawy. Podkreślenia wymaga przy tym, iż zgodnie z art. 93 ust. 1a, decyzja, o której mowa w ust. 1, wydawana jest w imieniu organu właściwego ze względu na miejsce przeprowadzanej kontroli.