Skarga kasacyjna na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie wydania zezwolenia na zmianę rzeczowego zakresu działalności
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała (spr.) Sędziowie NSA Joanna Kabat-Rembelska Joanna Sieńczyło-Chlabicz Protokolant Bogusław Piszko po rozpoznaniu w dniu 28 września 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Komisji Nadzoru Finansowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 23 marca 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 1839/09 w sprawie ze skargi T. U. W. S. K. O.-K. w S. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie wydania zezwolenia na zmianę rzeczowego zakresu działalności 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.; 2) zasądza od T. U. W. S. K. O.-K. w S. na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6229 Inne o symbolu podstawowym 622
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenia
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komisja Nadzoru Finansowego
Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 23 marca 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 1839/09 uchylił decyzję K. N. F. z dnia [...] lipca 2009 r. oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] grudnia 2008 r. w przedmiocie odmowy wydania T. U. W. S. K. O.-K. z siedzibą w S. zezwolenia na zmianę rzeczowego zakresu działalności zakładu ubezpieczeń oraz stwierdził, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu. Sąd zasądził również od K. na rzecz strony skarżącej zwrot kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. K. N. F. odmówiła stronie skarżącej wydania zezwolenia na zmianę rzeczowego zakresu działalności, powołując się na art. 98 ust. 1 pkt 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, zgodnie z którym zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej nie może być wydane, jeżeli założyciele krajowego zakładu ubezpieczeń nie dają rękojmi prowadzenia spraw krajowego zakładu ubezpieczeń w sposób należycie zabezpieczający interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia. Według organu, o braku takiej rękojmi świadczy okoliczność, iż Towarzystwo od ponad czterech lat funkcjonuje bez prezesa zarządu, który legitymowałby się zgodą organu nadzoru na powołanie, co stanowi naruszenie art. 27 ust. 5 omawianej ustawy. Ponadto S. H. i K. nabyły udziały Towarzystwa z naruszeniem przepisów prawa. Wzięto też pod uwagę, iż decyzją organu nadzoru z dnia 8 sierpnia 2008 r. odmówiono K. i T. S. oraz T. wydania zezwolenia na utworzenie B. O.K.S.A. ze względu na brak rękojmi ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem. Za okoliczność rzutującą negatywnie na rękojmię udziałowców Komisja Nadzoru uznała również wyniki kontroli T., która to kontrola ujawniła brak adekwatnych procedur oceny ryzyka pozwalających na wyliczanie składki w sposób zgodny z wymaganiami wynikającymi z art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Komisja Nadzoru Finansowego decyzją z dnia [...] lipca 2009 r. utrzymała w mocy swoją poprzednią decyzję z dnia [...] grudnia 2008 r.

Oceniając zaskarżoną decyzję, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. stwierdził, iż organ dokonał prawidłowej wykładni pojęcia rękojmi na gruncie art. 98 ust. 1 pkt 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej "(...) jednakże dokonana subsumcja wskazanych w decyzji zachowań (sytuacji) dotyczących strony budzi wątpliwości sądu". Wynika to stąd, iż wszystkie ustalenia faktyczne stanowiące asumpt do rozważań organu o braku rękojmi były jednocześnie podstawą wydania decyzji w sprawach administracyjnych, które na dzień wydania zaskarżonej decyzji nie były zakończone.

Innymi słowy wszystkie wskazane przez organ okoliczności faktyczne oceniane w ramach przesłanek rękojmi były kwestionowane przez stronę w odrębnych postępowaniach administracyjnych.

Z powyższego wynika, że organ oceniał wzmiankowaną rękojmię wyłącznie przez pryzmat okoliczności niezweryfikowanych.

Sąd podkreślił, że organ nie zebrał w sprawie żadnych innych dowodów mogących świadczyć o tym, że założyciele nie dają rękojmi, o której mowa w art. 98 ust. 1 pkt 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6229 Inne o symbolu podstawowym 622
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenia
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komisja Nadzoru Finansowego