Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Rysz Protokolant Szymon Janik po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 12 lutego 2013 r. sygn. akt V SA/Wa 2728/12 w sprawie ze skargi N. K. Spółki jawnej w W. na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu do ewidencji producentów i nadania numeru identyfikacyjnego oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 12 lutego 2013 r., w sprawie ze skargi N. K. Spółki jawnej w W. na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. z dnia [...] listopada 2012 r. w przedmiocie odmowy wpisu do ewidencji producentów i nadania numeru identyfikacyjnego, uchylił zaskarżoną decyzję, stwierdził, że nie podlega ona wykonaniu oraz orzekł o kosztach postępowania.
Stan sprawy przyjęty przez Sąd I instancji przedstawiał się następująco:
decyzją z dnia [...] września 2012 r. Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. anulował numer identyfikacyjny nadany skarżącej spółce zaświadczeniem z dnia [...] kwietnia 2010 r. oraz odmówił jej wpisu do ewidencji producentów i nadania numeru identyfikacyjnego.
Objętą skargą decyzją Dyrektor Mazowieckiego Oddziału ARiMR w W. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, wskazując, że jedyni wspólnicy skarżącej spółki, H. K. i P. K. byli wpisani do ewidencji producentów rolnych. Skarżąca w dniu składania wniosku (21 kwietnia 2010 r.) nie była producentem rolnym jak również nie posiadała gospodarstwa rolnego. Dopiero, bowiem umową z dnia 20 maja 2010 r. skarżąca nabyła grunt. Organ wskazał również na ujawnioną okoliczność, że działka o numerze [...] była współwłasnością i była we współposiadaniu spółki N., spółki Z. K. oraz P. i H. K., którzy posiadali numery identyfikacyjne. Organ dokonał oceny umowy z dnia 20 maja 2010 r. stwierdzając, że umowa ta nie pozbawiała jej stron współwłasności, a jedynie czasowo określała sposób korzystania z rzeczy wspólnej, co przesądzało o wspólnym posiadaniu całej nieruchomości przez jej wspólników mimo zwarcia umowy quoad usum. W tym stanie sprawy, organ odwoławczy uznał, że zasadnym było wyeliminowanie wadliwego wpisu do ewidencji producentów i nadanie skarżącej spółce numeru identyfikacyjnego, a w konsekwencji prawidłowo zastosowano art. 12 pkt 4 i 6 oraz art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz. U. z 2004 r., Nr 10, poz. 76 ze zm., dalej: ustawa o ewidencji).
Sąd I instancji uwzględniając skargę na tę decyzję stwierdził, że organ dokonał nieprawidłowej oceny umowy z dnia 20 maja 2010 r. oraz jej skutków w zakresie powstania i posiadania przez skarżącą gospodarstwa rolnego.
Zdaniem Sądu I instancji organ nieprawidłowo wywiódł, że strony umowy podziału quoad usum nadal wspólnie posiadając całą nieruchomość. Podział nieruchomości do korzystania polega na tym, że każdy ze współwłaścicieli otrzymuje do wyłącznego użytkowania wydzieloną cześć nieruchomości wspólnej. Sąd wskazał, że umowa z dnia 20 maja 2010 r. dotycząca podziału nieruchomość o nr [...] jednoznacznie wskazywała na wydzieloną działkę rolną powierzchni 21.9652 ha, przekazaną skarżącej spółce do samodzielnego użytkowania z wyłączeniem pozostałych współwłaścicieli. W tej sytuacji organ, zdaniem Sądu, bezzasadnie zastosował art. 12 ust. 4 i art. 13 ust. 1 ustawy o ewidencji.