Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Krakowie w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych
Uzasadnienie strona 2/7

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., decyzją z dnia [...] kwietnia 2016 r., utrzymało w mocy decyzję organu I Instancji. W uzasadnieniu Kolegium przychyliło się do stanowiska organu I instancji, że ustalony stan faktyczny sprawy nie uzasadnia stwierdzenia, że zaistniała przesłanka do cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych ze względu na naruszenie zakazu reklamy napojów alkoholowych na obszarze kraju.

Mając na uwadze zarzuty odwołania, co do nieprawidłowości uzasadnienia zaskarżonej decyzji, Kolegium podniosło, że nawet uznanie ich za uzasadnione nie wpływa na zasadność rozstrzygnięcia zapadłego w niniejszej sprawie. W opinii Kolegium istniały jednak podstawy, aby uznać uzasadnienie zaskarżonej decyzji za prawidłowe.

Na powyższą decyzję spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w części dotyczącej jej uzasadnienia.

Sąd I instancji uzasadniając oddalenie skargi na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej: ppsa), wskazał, że spór dotyczy oceny, czy wystawianie będących w sprzedaży napojów alkoholowych w witrynie sklepu monopolowego jest ich reklamą. Według skarżącego - nie, ponieważ tego rodzaju ekspozycja jest ukierunkowana na sprzedaż napojów alkoholowych, a nie na popularyzowanie znaków towarowych umieszczonych na wystawionych napojach alkoholowych.

Sąd I instancji stwierdził, że definicja reklamy napojów alkoholowych z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w istotny sposób rozszerza powszechne ugruntowane w orzecznictwie pojęcie reklamy, za której charakterystyczne elementy uznaje się element namowy, perswazji nabycia tego, a nie innego towaru, oddziaływanie na emocje odbiorcy. Z ustawowej definicji zamieszczonej w słowniczku pojęć omawianej ustawy wynika wprost, że reklamą jest każda rozpowszechniana publicznie informacja, za wyjątkiem informacji używanych do celów handlowych pomiędzy przedsiębiorcami zajmującymi się produkcją, obrotem hurtowym i handlem napojami alkoholowymi. Z tak sformułowanej definicji można - zdaniem WSA, który powołał się w tym zakresie na orzecznictwo - wywnioskować, że każde działanie zmierzające do publicznego rozpowszechnienia znaków towarowych napojów alkoholowych uznaje się za reklamę napojów alkoholowych.

Sąd przywołał cel ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi zawarty w art. 1 ust 1 w myśl którego, organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do podejmowania działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, działania na rzecz trzeźwości w miejscu pracy, przeciwdziałania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu, a także wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pracy.

Strona 2/7