Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Gminy K. w przedmiocie odpłatności za włączenie się do istniejącej sieci wodociągowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Andrzej Gliniecki Sędziowie Wojciech Chróścielewski (spr.) Sędzia del. WSA Marzenna Linska - Wawrzon Protokolant Andżelika Borek po rozpoznaniu w dniu 27 września 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Gminy K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 marca 2007 r. sygn. akt II SA/Lu 965/06 w sprawie ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Gminy K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpłatności za włączenie się do istniejącej sieci wodociągowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 9 marca 2007 r., II SA/Lu 965/06, stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpłatności za włączenie się do istniejącej sieci wodociągowej. Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy. Zaskarżoną uchwałą Rada Gminy K. ustaliła opłatę za podłączenie się do zakończonej i rozliczonej sieci wodociągowej jako udział w budowie sieci i stacji uzdatniania wody w wysokości 4.000 zł od każdego odbiorcy oraz 2.000 zł jako udział w przypadku konieczności budowy nowego odcinka sieci głównej wraz z hydrantami przez zainteresowanych inwestorów.

Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie złożył Wojewoda [...], wnosząc o stwierdzenie nieważności tej uchwały na podstawie art. 94 ust. 1 w zw. z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.). Skarżący podniósł, iż zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa, ponieważ nie ma przepisów ustawowych, które mogłyby stanowić podstawy prawną dla rady gminy do ustalenia opłat za podłączenie się do zakończonej i rozliczonej sieci wodociągowej, a także nowobudowanej.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy K. uznała skargę i wniosła o umorzenia postępowania sądowego z uwagi na brak przedmiotu zaskarżenia na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Organ wyjaśnił, że stosownie do art. 54 § 3 powołanej ustawy zaskarżona uchwała została uchylona przez Radę Gminy K. w trybie autokontroli uchwałą z dnia [...] nr [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie stwierdzając w zaskarżonym wyroku nieważność przedmiotowej uchwały podniósł, iż podziela pogląd Wojewody [...], że zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego. Nakłada ona na właścicieli nieruchomości obowiązek ponoszenia zryczałtowanej opłaty za włączenie się do istniejącej sieci wodociągowej i posiada cechy, pozwalające na zaliczenie jej do aktów prawa miejscowego. Skierowana została bowiem do wszystkich właścicieli nieruchomości na terenie gminy K., którzy chcieliby podłączyć swoje nieruchomości do sieci wodociągowej i nakazała im określone zachowanie: obowiązek uiszczenia wskazanej w uchwale kwoty. Adresaci uchwały określeni zostali generalnie, nie imiennie. Uchwała dotyczy sytuacji powtarzalnych, a nie jednorazowych. Zaskarżona uchwała ma zatem charakter normatywny, generalny i abstrakcyjny.

W zaskarżonej uchwale jako podstawę prawną jej wydania wskazano przepis art. 18 ust. 1 w zw. z art. 7 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Zdaniem Sądu żaden z tych przepisów nie zawierał upoważnienia ustawowego do nałożenia przez radę gminy w drodze aktu prawa miejscowego na właścicieli nieruchomości opłat za podłączenie do sieci wodociągowej. Przepisy te określają jedynie zadania gminy i kompetencje rady gminy, nie upoważniają jej natomiast do stanowienia aktów prawa miejscowego w celu realizacji tych zadań. Charakter aktów prawa miejscowego jako stanowionych w granicach i na podstawie ustaw przesądza o tym, że przepisy art. 7 ust. 1 pkt 15 i art. 18 ust.1 ustawy o samorządzie gminnym, określające zadania gminy nie mogą być samodzielną i wystarczającą podstawą tych aktów. Również przepis art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy, stanowiący, że do zadań własnych gminy należą sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę oraz kanalizacji, a także przepis art. 18 ust. 2, określający zadania należące do wyłącznej właściwości rady gminy nie mogłyby z przytoczonych względów stanowić podstawy prawnej do wydania uchwały wprowadzającej opłaty za podłączenie do sieci wodociągowej podmiotów chcących z niej korzystać. Również upoważnienie do stanowienia przepisów ustrojowo-organizacyjnych, zawarte w art. 40 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym nie może być podstawą uchwały rady gminy nakładającej na obywateli obowiązek odpłatności za podłączenie do istniejącej sieci wodociągowej. Uchwała taka wykracza bowiem poza materię ustrojowo-organizacyjną, określoną w powołanym przepisie. Upoważnienia do wydania zaskarżonej uchwały nie zawierała także obowiązująca w dacie podjęcia uchwały ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz.U. z 1997 r. nr 9, poz. 43 ze zm.). Nie ulega w tej sytuacji wątpliwości, że wobec braku wyraźnego upoważnienia ustawowego do nakładania przez gminę tego rodzaju opłat, zaskarżona uchwała wydana została bez podstawy prawnej. Konsekwencją ustalenia, że zaskarżona uchwała podjęta została bez podstawy prawnej jest konieczność stwierdzenia jej nieważności na podstawie art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz.1270 ze zm., dalej p.p.s.a.).

Strona 1/5