Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Roman Hauser (spr.) Sędziowie Andrzej Jurkiewicz Otylia Wierzbicka Protokolant Joanna Gołębiewska po rozpoznaniu w dniu 19 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 338/04 w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta K. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] lutego 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy pozbawienia charakteru ochronnego lasów oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 4 marca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt VI SA/Wa 338/04) uchylił w całości zaskarżoną decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] lutego 2004 r. w przedmiocie odmowy pozbawienia charakteru ochronnego lasów oraz stwierdził, że przedmiotowa decyzja nie podlega wykonaniu.
Prezydent Miasta K., na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2000 r. Nr 56 poz. 679 t. j., z późn. zm., przywoływana dalej jako ustawa o lasach), zwrócił się do Wojewody Śląskiego z wnioskiem o pozbawienie charakteru ochronnego lasów położonych w K., oznaczonych w ewidencji gruntów obrębu Z. numerami 1500/184, 1323/1, 1324/3. Wniosek Prezydenta Miasta K. wypełniał wymagania formalne określone w wyżej wspomnianym przepisie ustawy o lasach oraz § 2 Rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 25 sierpnia 1992 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu uznawania lasów za ochronne oraz szczegółowych zasad prowadzenia w nich gospodarki leśnej (Dz. U. z 1992 r. Nr 67, poz. 337).
Wojewoda Śląski decyzją z dnia [...] października 2003 r. odmówił pozbawienia charakteru ochronnego lasów nie stanowiących własności Skarbu Państwa. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że działki położone są w kompleksie lasów, które zostały uznane za ochronne na mocy ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 1982 r. Nr 11, poz. 79 z późn. zm., przywoływana dalej jako ustawa o ochronie gruntów). Na podstawie art.11 tejże ustawy do lasów ochronnych zaliczono m. in. lasy znajdujące się w granicach miast oraz w odległości do 10 km od granic administracyjnych miast liczących ponad 50 tys. mieszkańców lub w których zatrudnionych jest w przemyśle ponad 5 tys. osób.
Od 1 stycznia 1992 r. zasady uznawania lasów za ochronne oraz pozbawiania ich tego charakteru reguluje ustawa o lasach. Ustawa ta na mocy art. 77 podtrzymała charakter ochronny w stosunku do lasów zakwalifikowanych do tej kategorii na podstawie przepisów ustawy o ochronie gruntów.
Wojewoda Śląski stwierdził, że pozbawienie charakteru ochronnego lasu na wskazanych wyżej działkach zostało pozytywnie zaopiniowane przez Radę Miejską, ale wniosek Prezydenta nie uzyskał pozytywnego uzgodnienia współwłaścicieli przedmiotowych gruntów leśnych. Wszyscy właściciele nieruchomości, pisemnie odmówili zgody na pozbawienie lasów statusu lasów ochronnych. Wojewoda podkreślił w uzasadnieniu decyzji, że uzgodnienie wymagane ustawą powinno być traktowane jak zasięgnięcie opinii organu na podstawie art. 106 k.p.a., a tym samym niewiążące organu rozstrzygającego sprawę, to jednak najważniejszym argumentem uzasadniającym podjęte rozstrzygnięcie był fakt, że nie ustała żadna z przyczyn uzasadniających objęcie z mocy prawa lasów położonych na terenie miasta K. statusem lasów ochronnych.
W wyniku odwołania złożonego przez Prezydenta Miasta K. z dnia 25 listopada 2003 r. od decyzji Wojewody Śląskiego Minister Środowiska decyzją z dnia [...] lutego 2004 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Wskazano w uzasadnieniu decyzji, że podstawową przeszkodą dla pozbawienia lasu charakteru ochronnego jest brak zgody właścicieli. Art. 16 ust. 1 a ustawy o lasach jednoznacznie uzależnia możliwość uznania za ochronny bądź pozbawienia charakteru ochronnego lasu nie będącego własnością Skarbu Państwa od zgody jego właściciela.