Skarga kasacyjna na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 20 września 2006r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2005 r. sygn. akt VII SA/Wa 198/04 w sprawie ze skargi D. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2004 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2005 roku (sygn. akt VII SA/Wa 198/04) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2004 roku Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.

W rozpoznawanej sprawie decyzją z dnia 29 listopada 1991 roku, wydaną na podstawie art. 36 ust. 1 w związku z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 roku - Prawo budowlane, Prezydent Miasta w G. nakazał A. S. wstrzymanie robót budowlanych przy wznoszeniu budynku na działce przy ul. A. w G., ponieważ inwestor prowadził prace przy budowie domu mieszkalnego na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 14 grudnia 1983 roku niezgodnie z projektem budowlanym. Dlatego też organ zobowiązał inwestora do przedstawienia projektu zamiennego, geodezyjnego pomiaru wykonawczego oraz zgody właściciela sąsiedniej działki.

W dniu 23 maja 2001 roku Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Gdańsku na podstawie art. 80 ust. 2 pkt 2, art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku - Prawo budowlane oraz art. 156 § 1 pkt 2 i art. 158 § 1 k.p.a., po wszczęciu postępowania z urzędu, stwierdził nieważność decyzji Prezydenta Miasta w G. z dnia 29 listopada 1991 roku. W uzasadnieniu organ stwierdził, że decyzja ta dotknięta jest wadą, o której mowa w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., albowiem decyzja wydana na podstawie art. 36 ustawy - Prawo budowlane z 1974 roku winna zawierać oprócz nakazu wstrzymania robót budowlanych dyspozycje wymienione w art. 36 ust. 2, m.in. określenie czynności, zmian lub przeróbek, jakie należy wykonać w celu uzyskania decyzji zezwalającej na wznowienie robót. Kwestionowana decyzja wymienia czynności, jakie inwestor ma obowiązek podjąć, ale w uzasadnieniu, a nie w sentencji, co stanowi rażące naruszenie art. 36 Prawa budowlanego z 1974 roku.

Po rozpatrzeniu odwołania D. S., decyzją z dnia 23 sierpnia 2001 roku, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego uchylił powyższą decyzję w całości i odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta G. z dnia 29 listopada 1991 roku.

W dniu 2 września 2002 roku A. S. złożył wniosek o zwolnienie go z obowiązku przedłożenia zgody właściciela sąsiedniej nieruchomości, której złożenie było warunkiem uzyskania zgody na kontynuowanie robót.

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego potraktował pismo inwestora, jako wniosek o wszczęcie postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności wyżej opisanej decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 23 sierpnia 2001 roku. Organ administracji wszczął w tym przedmiocie postępowanie i decyzją z dnia 14 października 2003 roku na podstawie art. 157 § 1 i 2, art. 158 § 1 w związku z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. stwierdził nieważność decyzji własnej z dnia 23 sierpnia 2001 roku. Uzasadniając rozstrzygnięcie Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego podniósł, że będąca przedmiotem kontroli decyzja Prezydenta Miasta G. z dnia 29 listopada 1991 roku w części obarczona jest wadą z art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a., ponieważ nakłada na inwestora obowiązek niewykonalny, a co za tym idzie, decyzja z dnia 23 sierpnia 2001 roku rażąco narusza art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a

Strona 1/4