Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego
Sentencja

Dnia 12 stycznia 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie sędzia NSA Anna Łuczaj /spr./ sędzia del. WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. Z. i H. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 grudnia 2013 r. sygn. akt II SA/Bd 262/13 w sprawie ze skargi W. E. na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza solidarnie od W. Z. i H. Z. na rzecz W. E. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/9

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2013r., sygn. akt II SA/Bd 262/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy - po rozpoznaniu skargi W. E. na decyzję Wojewody Kujawsko - Pomorskiego z dnia [...] stycznia 2013r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego - uchylił zaskarżoną decyzję (pkt 1 wyroku), stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykona 15niu (pkt 2 wyroku), zasądził od Wojewody Kujawsko - Pomorskiego na rzecz W. E. kwotę 357 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt 3 wyroku).

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...] Burmistrz Miasta Chełmna, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 ze zm.), orzekł o wymeldowaniu W. E. z miejsca pobytu stałego przy ul. K. w Chełmnie. Organ wskazał, że w dniu 11 czerwca 2010 r. przeprowadzono wizję nieruchomości przy ul. K. w Chełmnie oraz przeprowadzono dowód z wysłuchania świadków. Na podstawie zeznań uczestników ustalono, że W. E. w budynku na ul. K. w Chełmnie nieprzerwanie zamieszkiwała do jesieni 2009 r. Z uwagi na brak bieżącej wody i niesprawne ogrzewanie nocowała w mieszkaniu należącym do jej syna (M. E. jest właścicielem budynku na ul. Św. Ducha [...]). Dnia 14 czerwca 2010 r. złożył zeznanie powołany na świadka mieszkający w bezpośrednim sąsiedztwie przedmiotowej nieruchomości funkcjonariusz Policji. W jego ocenie W. E. w budynku przy ul. K. w Chełmnie nie mieszka od późnej jesieni 2009 r. Zamieszkuje ona w domu przy ul. Św. Ducha [...] w Chełmnie i tam też znajduje się jej centrum życiowe. Celem potwierdzenia tych faktów, przesłuchano M. C. - mieszkańca nieruchomości nr [...] przy ul. K. w Chełmnie. Świadek w pełni potwierdził fakty podniesione przez współwłaściciela nieruchomości. Oświadczył także, że od zimy 2009 r. nie widuje W. E. na terenie nieruchomości przy ul. K. w Chełmnie, nie widział także żadnych oznak świadczących, aby ktokolwiek tam zamieszkiwał. Jego zdaniem fakt, że W. E. sporadycznie pojawia się na ul. K. wynika z chęci sprawienia przez nią wrażenia zamieszkiwania w tym budynku.

Dnia 25 czerwca 2010 r. złożyła zeznania B. E. - szwagierka W. E., która oświadczyła, że faktycznie W. E. zamieszkała w budynku na ul. K. w Chełmnie za namową córki. Jednak w jej ocenie zamieszkanie w budynku córki było koniecznością, bowiem W. E. została zmuszona do opuszczenia mieszkania przy ul. D. w Chełmnie. W. E. mieszkała w budynku córki jak najmniejszym kosztem - np. nie kupowała opału, co w efekcie doprowadziło do dewastacji instalacji grzewczej i zimnej wody użytkowej. W. E., pomimo braku możliwości ogrzewania budynku i braku bieżącej wody, zamieszkiwała w budynku przy ul. K. w Chełmnie do czasu, kiedy jej syn M. przygotował dla niej mieszkanie w zakupionym budynku przy ul. Św. Ducha [...] w Chełmnie. W. E. przeniosła się do mieszkania przy ul. Św. Ducha [...] w listopadzie 2009 r., gdzie umiejscowiła swoje centrum życiowe. Świadek potwierdziła, że W. E. osobiście oświadczyła jej, że ma w domu syna zrobione mieszkanie i nowe meble; w związku z tym nie potrzebuje przedmiotów znajdujących się w domu przy ul. K., a swoje postępowanie wobec córki tłumaczyła "chęcią zrobienia im na złość".

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda